p71

To nie zmienia faktu, że informacyjnie jest kiepsko. Bannerek w sieci widać, ale żeby się dowiedzieć gdzie i w jakich godzinach, to trzeba film na youtubie obejrzeć, bo w postaci tekstowej nie widać. Na facebooku jest odnośnik do strony internetowej http://penshowpoland.pl/... a tam informacje z 2022 roku

Na zdjęciu wygląda jakby miało uszkodzone ziarno stalówki...

@StachuC Przy dużej pojemności zbiornika (gdzieś tak od ok. 1,5–2ml) zaczynają się problemy znane z eyedropperów – pióro z niepełnym zbiornikiem zaczyna „kleksić” z powodu rozszerzalności cieplnej powietrza zawartego w zbiorniku, które zmienia objętość pod wpływem ciepła dłoni. To bardzo nieprzyjemny efekt. Takie pióra wymagałyby specjalnych rozwiązań, np. bardzo pojemnych spływaków, które przyjęłyby dodatkowy atrament.

Można dostać stalówki WingSunga (659, 698) pasujące do Pilotów MR i 78G, do Kakuno też powinny pasować. Nie wiem czy do dostania w Polsce, ale na pewno są na eBay i Aliexpress.

Na tanich stalówkach można poeksperymentować z papierem ściernym o gradacji 2000-3000 (im grubsze ziarno, tym wyraźniejszy efekt), wystarczy delikatnie kilka razy przeciągnąć stalówkę (wzdłuż osi stalówki, chodzi o wykonanie kilku drobnych rys równoległych do nacięcia) i od razu czuć różnicę. Można tak przytępić nawet B.

A co myślicie o takim Wing Sungu 629? Na fotkach wygląda prawie jak 146, chociaż jednak różni się kilkoma szczegółami i nie usiłuje udawać Montblanca. Można to pióro kupić ze złotą stalką 14k w rozmiarach od EF do B. Pojawiło się też kilka innych piór ze złotymi stalówkami z Chin. Wygląda, że Chińczycy mocno poszerzają ofertę w kierunku piór o coraz lepszej jakości i wyższej cenie... Wygląda, że wzrost jakości i precyzji podróbek Montblanca odzwierciedla ogólny trend wzrostowy jakości chińskich produktów.

Może warto zapytać w najbliższej hurtowni, która obsługuje firmy poligraficzne, albo przejść się do najbliższej drukarni, zapytać na czym drukują i popróbować na odpadach. Dobre papiery do druku offsetowego potrafią przyjąć dużo wody/farby, są dostępne w bardzo wielu gramaturach i wykończeniach powierzchni. Np. tutaj (https://sp-art.pl/produkt/papier-karton-kredowany-dwustronnie/) [podaję pierwszy znaleziony link z sieci, nigdy tam nie kupowałem] można kupić format A3 (są też dostępne w większych formatach) w gramaturze od 90 do 350 g/m2 i wybrać rodzaj papieru (błyszczący, mat). To są akurat papiery powlekane, kredowe, ale jest też w poligrafii dostępna cała gama papierów niepowlekanych, gładzonych, satynowych itd. Najlepiej zapytać właśnie w dobrej hurtowni – chętnie doradzą jaki papier dobrać do potrzeb.

Można wkręcić całą sekcję z Pilota MR i ewentualnie przełożyć stalówkę.

Ale korpus odkręcamy tylko przy tankowaniu lub wymianie naboju, a skuwkę co najmniej kilkanaście razy częściej (chyba nikt nie wypisuje cięgiem całego naboju :).

A może Pilot Plumix (to są italiki i zaczynają się już od EF), stalówkę można nieco zaokrąglić, żeby nie była taka ostra. Te stalówki pasują do innych piór Pilota (można je wąożyć do pilota MR, 78G i chyba Kakuno), jeśli kształt Plumixa nie podejdzie. Plumix jest stosunkowo tani i dostępny.

Można spróbować FPR Flex #6, miałem taką w Jinhao X750, ale nie pamiętam czy wchodziła po prostu jako zamiennik oryginalnej stalówki, czy wymagała jakiegoś dopasowania.

Użyłem pojęcia „papier ścierny” w sensie ogólnym – Micromesh to też jest rodzaj papieru (a właściwie płótna) ściernego, jakiegoś konkretnego producenta, i też trzeba wybrać odpowiednią gradację. Mikromeshem 60MX bym raczej ziarna stalówki nie szlifował, natomiast papierem innego producenta o gradacji oznaczonej P3000 wstępnie, czemu nie...

Ten „iryd” to takie uproszczenie – wszyscy mówią o irydowym ziarnie i wszyscy wiedzą o co chodzi, a jaki to jest naprawdę metal/stop jest mało ważne (zapewne każdy producent ma inny i o różnej odporności na ścieranie). Ważna jest rola jaką spełnia, czyli utwardzenie szczytu stalówki, żeby mniej się ścierała (ale nie znaczy to, że nie ściera się wcale). @heyahero Poniżej fotki stalówki, o której pisałem. To niemieckie pióro Reform, prawdopodobnie z lat 70-tych, używane regularnie przez jedną osobę do połowy lat 90-tych (to pióro babci mojej żony, miała tylko jedno i regularnie je używała, przeszło bezpośrednio w moje ręce). Te stalówki miały standardowe, okrągłe ziarna w rozmiarze około M. Tak stalówka wygląda teraz (jak ją dostałem była ścięta dokładnie na płasko, lekko skośnie w stosunku do osi pióra i była idealnie wypolerowana): http://chamera.eu/fotki/reformnib1.jpg http://chamera.eu/fotki/reformnib3.jpg

„Wyrabiają sią”, ale w stalówkach z irydowym ziarnem jest to proces bardzo powolny, ja zaobserwowałem to wyraźnie tylko raz – dostałem pióro od starszej osoby, która przez kilkanaście lat używała tylko tego jednego pióra. Z okrągłego ziarna zrobiło się płaskie, zjechane po skosie, dopasowało się do kąta trzymania pióra przez piszącego. Początki takiego procesu docierania stalówki można też czasem zaobserwować, kiedy nowe pióro lekko drapie – po dłuższym używaniu stalówka się wygładza (papier jest w pewnym stopniu materiałem ściernym), ale jest to proces bardzo długotrwały. Czasem lepiej przyspieszyć poprawiając stalówkę na drobnym papierze ściernym.

Gorzej jest, kiedy dopada cię złość po zakupie, do którego doszło. Tak było w moim przypadku, a kupowałem od osoby z dużym stażem na forum, która sprzedała tu wiele piór. Zadałem przed zakupem kilka pytań, które przy rzetelnej komunikacji powinny wyjaśnić wątpliwości. Niestety otrzymałem odpowiedzi na tyle mylące, że do zakupu doszło. Nie były to wady nie do naprawienia, pióro jest już sprawne i nawet fajnie się nim pisze, ale niesmak pozostał. Dlatego uważam, że temat jest ważny i potrzebny. Nie znamy się osobiście. Nasze wzajemne zaufanie buduje się poprzez nasze wypowiedzi na forum. Każda nieuczciwość w tej komunikacji uderza rykoszetem w zaufanie do wszystkich...