Franklin-Christoph M 27 COLLEGIA

[visvamitra]

Mój  purpurowy Franklin – Christoph trafił w dobre ręce. Co tu dużo mówić – sprzedając go wiedziałem, że jego miejsce zajmie inne pióro tej firmy. Wybór padł na budżetowy model Collegia (M27) w kolorze kasztanowym. Do pióra dokupiłem atrament i to wystarczyło, żeby FedEx naliczył mi cło i VAT. Dranie   

 

 

 

 

 

W pierwszej chwili pióro rozczarowało mnie. Kolor korpusu okazał się mniej interesujący niż na zdjęciu producenta.

 

 

Dodatkowo pióro to ma dość specyficzny design zdominowany przez dużą i ciężką skuwkę. Nic to –pomyślałem i zalałem Franka Bursztynem Pelikana.

 

Zanim przejdę dalej muszę wyznać, że stalówki JoWo, w które FC uzbraja swoje pióra, są bezbłędne. Pisze się nimi miękko i przyjemnie.

 

 

Wygląd

 

 

 

 

 

 

Wciąż mam mieszane uczucia. Pióro wygląda w rzeczywistości gorzej niż na zdjęciach. Jest dość krótkie i ciężkie. Środek ciężkości jest mocno przesunięty w stronę skuwki, która zainteresowała mnie na fotografii. Na żywo okazała się toporna i nieporęczna. Wykonana z plastiku sekcja jest bardzo wąska i nie grzeszy urodą. Zakończenie pióra ma charakterystyczny kształt. Mnie nawet się spodobał.

 

Konstrukcja

 

 

 

Pióro jest dobrze wykonane. Korpus wykonano z lakierowanego metalu, sekcję z plastiku. O ile mnie wąska sekcja nie przeszkadza, o tyle może okazać się nieporęczna dla osób z dużymi dłońmi. Pióro można napełniać bez problemu konwerterem poprzez stalówkę zanurzoną w atramencie. Sekcję można łatwo wyczyścić. Muszę tutaj zaznaczyć, że sekcja Collegii wygląda dość tandetnie i psuje wrażenie, które robi pióro.

 

Skuwka jest duża, ciężka i nieporęczna oraz dyskusyjnej urody. Ze względu na jej wagę, pisanie Frankiem z nałożoną skuwka nie jest przyjemnym doświadczeniem.  Klips zamontowano na plastikowym pierścieniu. Gwint w korpusie jest metalowy, gwinty w sekcji i na sekcji plastikowe.

 

 

Początkowo gwint w skuwce okazał się twardszy niż gwint w korpusie. W rezultacie starając się odkręcić skuwkę wykręcałem sekcję z korpusu. Pomogło dopiero mocne dokręcenie sekcji i teraz nie ma już problemu.

 

Stalówka

 

 

 

 

 

Pióro wyposażono w doskonałą stalową stalówkę w rozmiarze F. Jest rewelacyjna. Po prostu. Brawa dla JoWo.

 

System napełniania

 

 

Konwerter lub naboje

 

Wymiary

 

 

W porównaniu z Sheafferem GC 100

 

Zamknięte: 137 mm

Otwarte: 120 mm

Długość skuwki: 62 mm

Średnica w najszerszym punkcie: 12 mm

 

Stosunek ceny do jakości

 

 

Rynkowa cena tego pióra wynosi 67 $. Mając na uwadze parametr cena / jakość cenę tę uważam za zbyt wysoką. Pióro to nie zachwyciło mnie. Jest OK., ale na tym koniec. Do tego sekcja jest wykonana dość tandetnie. Model M14 jest o wiele bardziej udany.

 

Próbka pisma (atrament to AMBER Edelsteina)

 

 

 

 

[endoor]

Świetny styl recenzji jak zwykle. Piórko dla mnie za małe chociaż bardzo urokliwe. Ładnie mokro pisze, a ja tak lubię. Cena faktycznie trochę rozczarowuje. Na przykład Cross Solo kosztuje ok 30 USD, albo ostatnio sam pokazywałeś pióra marki Italix (ceny coś na poziomie 30-50 GBP), a z recenzji Stephena Browna wynika, że są to bardzo dobre pióra.

[Ann_gd]

stalówka bomba, lubię delikatne zdobienia, zwłaszcza, kiedy atrament w nie włazi

 

trochę za dużo na tym piórze się dzieje, odjąć jedno czy dwa sreberka lub zastąpić czernią i będzie ok.

[visvamitra]

Zgadzam się - trochę przedobrzyli

[visvamitra]

W porównanie z modelem M 14