Ciekawostka - kaligrafia z 1949 roku, przykład żywego listu...

[NimnuL]

W Filharmonii Pomorskiej wystawiono historyczne zdjęcia z budowy gmachu, zdjęcia starych gazet oraz dwie kopie listów z ciekawą kaligrafią. Być może komuś się spodoba. 

Kaligrafia na bok - spójrzcie też na przepiękny język, jakim dawniej posługiwano się w korespondencji. 

 

 

 

 

[Markol]

Tego pierwszego tekstu kaligrafią bym wprawdzie nie nazwał, ale charakter pisma całkiem niezły. No cóż, nie było wówczas komunikatorów, SMS-ów i tym podobnych wynalazków, które zabiły sztukę wysławiania się zarówno w mowie, jak i w piśmie.

[zami]

Podobny charakter pisma, jak w pierwszym liście, był bardzo popularny. Pamiętam, że identycznych liter (z małymi wyjątkami), łączeń, również ja byłem uczony w młodszych klasach szkoły podstawowej. Prawie identyczne pismo miała babcia mojej żony (urodzona w 1913 roku). 

Litery w szkole były pisane wyłącznie w jeden określony sposób. Napisanie litery inaczej niż stanowił szablon, było napiętnowane przez nauczycielkę. W starszych klasach (moich, nie dziadków) już nie było takiego ciśnienia na pisanie liter zgodnie z szablonem. Ale po znanym mi piśmie starszych ludzi, pismem spotykanym w starych księgach, myślę, że obowiązujące zasady pisowni w dawnych latach, towarzyszyły ludziom dłużej niż następnym pokoleniom. Może również wpływ na to miała wtedy mniejsza powszechność edukacji, gdzie na kilku latach szkoły "powszechnej" znaczna część społeczeństwa kończyła edukację (o ile ją w ogóle rozpoczęła) i charakter pisma nie psuł się pospiesznym pisaniem.

[Adrian Marek]

O! Ten Bydgoszcz!
Tez tak od zawsze uwazalem (vide Radogoszcz, proboszcz, moszcz) - jakiez bylo moje zaskoczenie, gdy sie dowiedzialem, ze Bydgoszcz to jednak ona ;-)

[NimnuL]

Kilka innych przykładów z innego miejsca, być może komuś wpadnie w oko styl pisma lub słowa.