elessar

Super zdjęcia. @iAndrew tu się zgodzę, gdzie te gify?

Hehe, uwierzyłem bez zastanowienia , a marudziłem wczoraj żonie, że nikt mnie nie wkręcił

Genialne. Ciekawe czy ktoś dzisiaj wytwarza atrament o podobnych właściwościach...

Na dodatek 1200 lat temu

Obudziłeś właśnie zalegającego gdzieś głęboko w moim umyśle robaka co się zowie zazdrość. Ja na studiach miałem okazję spędzić trochę czasu z XV wiecznym rękopisem, ale to nie to samo co dzieło o 600 lat starsze. Wiele bym dał żeby przez kilka dni pobuszować po ich bibliotece :

Jeden z moich ulubionych, klasyk. Zawsze mam przy sobie przynajmniej jedno pióro napełnione tym atramentem ;]

Biblioteka Trinity College w Dublinie w swojej cyfrowej kolekcji udostępniła w całości i w wysokiej rozdzielczości jeden z prawdziwe dzieło sztuki. Jeżeli jesteście ciekawi zapraszam. Tekst jest spisany po łacinie majuskułą insularną, pochodzi z początku IX wieku http://digitalcollections.tcd.ie/testing4/home/index.php?utm_expid=68026435-1.utkesif9QkKG0Mll18G2NQ.2&DRIS_ID=MS58_003v PODZIWIAJCIE

Parker 51, pióro legenda, ikona w świecie piórowego designu. VW miał Garbusa, Parker miał 51-kę. Model ten był chyba jednym z najlepiej sprzedających się piór w historii tej marki i jednym z najczęściej kopiowanych (patrz HERO 616, 100,). Szczególnie w Polsce na oryginalnego Parkera 51,laik powie „ooo chińskie pióro”. Do dzisiaj model ten jest poszukiwany i ceniony zarówno przez kolekcjonerów jak i użytkowników piór, jako solidny instrument do codziennego pisania. Postaram się w telegraficznym skrócie przedstawić historię tego modelu. Model Parker 51 do sprzedaży trafił w 1941 roku. Przez wiele lat produkcji ewoluował. Zmieniały się systemy napełniania, skuwki, klipsy, dostępne kolory i materiały z których pióro było wytwarzane. Początkowo Parker 51 produkowany był tylko w USA, jednak w późniejszych latach fabryki rozlokowano w Kanadzie, Wielkiej Brytanii, Chinach i Argentynie. Z wiadomych powodów w latach 40tych fabrykach ulokowana w Chinach przestał a produkować *Stalówki : Model 51 został wyposażony w złotą 14 karatową stalówkę w rozmiarach od EF do broad stub. Dzisiaj najczęściej spotykane na aukcjach są F i M. Wyjątkiem był aerometryczny model „Special” (produkowany w późniejszych latach), który był budżetową wersją P51 i wyposażony był w stalową stalówkę. *Systemy napełniania: w pierwszych latach produkcji zastosowano system vacumatic typu lockdown. Pióra z tym systemem produkowane były do 1942 roku. Od 1943 roku Parker wprowadził nowy system vacumatic drugiej generacji, dzięki któremu korpus prawie w całości zapełniał się atramentem, te produkowano do 1948 roku. Wtedy też Parker wprowadził aerometryczny system napełniania stosowany już do końca produkcji w 1972 roku. Te modele są również najpopularniejsze i najłatwiej dostępne dzisiaj, ponieważ od 1949 roku produkcja leciała w milionach egzemplarzy. Firma prowadziła ewidencję wyprodukowanych Parkerów 51 i przy 12 milionach zaprzestano dalszego liczenia. 1941: 6,236 1942: 214,163 1943: 384,512 1944: 440,645 1945: 471,904 1946: 1,035,368 1947: 2,109,797 1948: 2,007,025 Dane ze strony: http://www.vintagepens.com/Parker_51.shtml *Kolory: W pierwszej wersji z systemem napełniania typu vacumatic pióra dostępne były w kolorach: - India Black - Cedar Blue - Cordovan brown - Dove grey - Nassau Green - Tan Po 1948 roku w nowych aerometrycznych Parkerach zastosowano nową nieco szerszą paletę kolorów: - Black - Midnight Blue - Teal Blue - Forest green - Navy grey - Plum – ten kolor jest bardzo rzadki, dostępny był tylko w pierwszym roku produkcji modelu aerometrycznego. - Cocoa Oczywiście poza standardowymi plastikowymi, po wprowadzeniu nowego systemu napełniania pojawił się nowy model flighter w którym korpus i skuwka wykonane były z metalu. Dostępny w wersji metalowej lekko zmatowionej ze złotym paskiem na skuwce oraz całej platerowanej złotem. W tych modelach sekcja była czarna, wykonana z plastiku. *Skuwki i klipsy: To co dzisiaj determinuje wartość Parkera 51, to właśnie skuwka. O ile korpus i sekcja nie wyróżniały się zbytnio, ot zwykły plastik, to skuwki dostępne były w wielu różnych konfiguracjach. Od standardowych metalowych lekko zmatowionych (lustraloy, pospolite) przez sterlingowe srebro po platerowane złotem w rozmaitych wzorach. Od 1941-47(część 48) stosowane były klipsy tzw: blue diamond clip. Od 1947 roku zaprzestano produkcji klipsów z niebieskim diemencikiem na rzecz plain arrow clip (zwykła strzała). Zmiana została wprowadzona w wyniku orzeczenia FTC (Federal Trade Commision) dotyczącego dożywotniej gwarancji tego modelu. Niebieski diamencik miał być symbolem dożywotniej gwarancji na pióro. *Datowanie piór: do 1952 roku datowanie P51 było bardzo łatwe, ze względu na oznaczenia umieszczane na korpusie, tuż nad pierścieniem łączącym korpus z sekcją : PARKER „51” MADE IN USA (obok znajdowała się cyfra oznaczająca rok produkcji) przy cyfrze pojawiały się kropki, ilość kropek odpowiadała kwartałowi: -brak kropek (sama cyfra) – IV kwartał -jedna kwopka – III kwartał -dwie kropki – II kwartał -trzy kropki – I kwartał W 1952, zaprzestano oznaczania piór i jednocześnie datowanie stało się znacznie trudniejsze. Wzależności od modelu, wiek pióra można określić na podstawie skuwki (niektóre wykończenia dostępne były przez krótki czas) lub po zacisku znajdującym się wewnątrz skuwki (link do zdjęcia). Jeżeli nie da się oszacować wieku przy wstępnych oględzinach ostatnią deską ratunku jest stalówka. Od 1943 roku wszystkie stalówki w modelu 51 były znaczone. Jedynym problem przy tej metodzie jest wymontowanie stalówki, nie jest to proste. Co prawda na youtube jest kilka filmów instruktarzowych pokazujących jak to zrobić, to osobiście nie zaryzykowałbym uszkodzenia kilkudziesięcioletniego pióra. Źródła (dla zainteresowanych zbiór stron traktujących o Parkerze 51, oczywiście po angielsku): -http://www.richardspens.com/?page=ref/profiles/51.htm -http://parkerpens.net/parker51.html -http://parker51.com/versions.html -http://www.penmuseum.co.uk/master7.htm - tekst Petera Twydla -http://www.penbox.co.uk/51history.htm -http://www.penmuseum.co.uk/master%207.htm -http://www.forbes.com/sites/rosspomeroy/2013/11/21/revealed-the-secrets-of-historys-greatest-pen/ -http://www.rickconner.net/penspotters/parker.51.html Podkreślam, że nie jest to opracowanie naukowe, tylko streszczenie historii tego pióra. Jeżeli będziecie mieli zastrzeżenia lub dodatkowe uwagi proszę podzielcie się nimi w komentarzach lub na PW.

Ja również w latach szkolnych katowałem Hero 616 i kilka innych innych parkeropodobnych wynalazków. Przez sentyment zdecydowałem się na oryginał, nie żałuję. Jedyne co mogę zrobić to polecić zakup, jeśli trafi się okazja ;]

Bardzo ładny brąz, od razu przychodzi mi na myśl sparowanie tego atramentu z Kaweco Art Sport Sepia Brown. Uuuu piórowa pornografia

Jeżeli lubisz gładko i MOKRO piszące pióra to gorąco polecam. Tankowałem go już Parkerem Quinkiem Blue Black, Watermanem Florida Blue, Edelsteinem Topazem i Edelsteinem Saphirem. Pisałem bardzo dużo, nie miałem żadnych problemów z przepływem atramentu, nie było żadnych problemów ze startem. Pióro jest lekkie, po nałożeniu skuwki na korpus wyważenie jest idealne, nie męczy ręki przy długich sesjach i trzyma bardzo pokaźną ilość atramentu ;] Jak popiszę nim przynajmniej miesiąc to zmajstruję recenzję. Może nakręcę filmik BTW. dzięki mokrej kresce : Master of shading

Czizas, piękny , kolejny niebieski must have.

Ja też lubię kiedy na końcu sterczy kawał złota. P51 kupiłem z 2 powodów: -to świetne pióro do codziennego użytku, lekkie w przyzwoitym rozmiarze, jest idealne do długich sesji. -to klasyk i zwyczajnie musiałem go mieć

Piękne ptaszory

Bardzo ładne pióro, jednak wśród piór Nakaya mam tylko jeden obiekt pożądania: Skeleton : Emil-Galle taste "Spider". NIestety ze względu na cenę pozostaje w sferze westchnień (prawdopodobnie tam pozostanie, chyba że wygram w totka )

Nicponiowy jest genialny. Nieco ciemniejszy od pozostałych turkusów. Chyba zastąpi Edelsteina Topaza ;]

Świetny, bardzo głboki nasycony kolor.

Zgodnie z zapowiedzią, kilka ciekawszych fotek :

Dzięki. Długo polowałem na piórko w tak dobrym stanie. Jeszcze jestem w stanie piórowego zauroczenia więc nie dostrzegam wad, ale z czasem to się zmieni i pojawi się recenzja

Bardzo ładny, podoba mi się bardziej niż Diamine Ancient Copper.

Lubię niebieskie atramenty, ale ten jakoś nijako się prezentuje, jestem na nie.

PANIE I PANOWIE z wielką przyjemnością prezentuję Wam mój nowy nabytek PARKER 51 VACUMATIC. Dzisiaj w godzinach roboczych dotarła do mnie paczka z dalekiego kraju. Wszyscy w pracy wiedzieli na co czekam, więc w ekspresowym tempie pojawił się przy mnie tłumek gapiów żeby podziwiać unboksing Po przedarciu się przez warstwę kartonu i folii bąbelkowej (uwielbiam folię bąbelkową ) oczom mym ukazał się piękny ezgemplarz Parkera 51 w kolorze CEDAR BLUE, a dookoła rozległy się ochy i achy. Stan tego pióra jest zaskakująco dobry. Biorąc pod uwagę wiek, spodziewałem się rys i drobnych wgnieceń na skuwce, a tu nic, jak ze sklepowej gabloty. Sięgnąłem do szuflady i wyciągnąłem buteleczkę inkaustu. Padło na Parkera Quinka blue black. Zatankowałem... i stało się, od momentu zatankowania pióro dossało się do mojej dłoni, a strony zaczęły zapełniać się kolejnymi zdaniami. Złota 14 karatowa stalówka M daje masakrycznie mokrą kreskę. Takim maślakiem dawno nie pisałem. Wg oznaczeń na korpusie pióro zostało wyprodukowane w IV kwartale 1944 roku (4 bez kropek). Jak na piórowego dziadka trzyma się świetnie i pisze jeszcze lepiej ;] W weekend wrzucę kilka fotek w świetle dziennym, żeby lepiej oddać kolor pióra. Uprzejmy Pan od którego kupiłem ten model ma tego więcej, tanio nie jest ale, pióro wygląda jak nowe. Jak coś piszcie, podeślę link do sklepiku.

Kupiłem dawno, ale dzisiaj dotarło ;] więcej dzisiaj w galerii.

Kolejny niebieski must have na mojej liście ;] @Akszugor - dzięki Tobie atramentowa lista zakupów zrobiła się bardzo długa.