adamon

Witaj

Witaj i tutaj

konis - gratulacje!!! Od dawna pomyśliwam o tych piórach... i to właśnie o tych wersjach. Prześliczne...

http://www.kasia-fq.pl/oscgold/kosmetyczki-etui-c-8_11.html?page=7&sort=2a Mam i używam od roku. Bardzo porządne (skóra) i niespecjalnie drogie (49 zł). Są czarne, brązowe, bordo i czerwone (wyściółka w kolorze etui). Jestem baaardzo zadowolony. 3 regulowane szlufki, a jak widać na zdjęciu - luzem mieści się czwarte piórko (byle nie za grube). Bordo i czerwone rozdysponowałem wśród znajomych, a sam używam czarnego i brązowego. Z pełnym przekonaniem polecam.

2 etui po 4 pióra w każdym: Uploaded with ImageShack.us

Osiem: Parker Duofold Senior x 2 Parker Victory TWSBI Diamond 530 Pelikan Suveraen M605 Parker Vacumatic x 2 Parker Classic

Witaj

Ale do kompletu nadal trochę brakuje...

OK Mówisz - masz

No kilka macie..., ale nie chciałbym zbytnio się chwalić. W każdym bądź razie od ostatniego spotkania nic nowego u mnie nie przybyło w tym modelu...

Tutaj też witaj

Tutaj też witaj

parkercollector jest prawdziwą kopalnią wiedzy o piórach Parkera. Ostatnio Tony nosi się z zamiarem przeniesienia całej zebranej wiedzy na papier w formie książki. Byłoby to naprawdę ciekawe wydawnictwo. Co prawda w opisach poszczególnych modeli zdarzają się pewne nieścisłości lub nieprawdy, ale w sumie to jedno z najbardziej wartościowych źródeł informacji o piórkach Parkera.

Witaj

Witaj

Witaj

A potem to: Uploaded with ImageShack.us

Chybabym nie żałował. Lubię takie cieniowane burgundy, ale ja bym poprosił o drugie tyle (a resztę bym dołożył) i kupił to: Uploaded with ImageShack.us

Kerad - Gratulacje i wielkie dzięki! Dobrze wiedzieć, że są tacy producenci. Ciekawe byłoby zobaczyć pióra.

Witaj

Witaj

Witaj

Były co prawda w innym wątku, ale tu też pasują. Parker Duofold International Parker Duofold Greenwich Parker Duofold Lucky 8 I moja ulubiona: Waterman Liaison Uploaded with ImageShack.us

Tekst był pierwotnie zamieszczony na PWF 1 Początki "The story of the Parker Pen Company is the story of America." ("Historia Parker Pen Company to historia Ameryki.") Tak Geoffrey Parker, David Shepherd i Dan Zazove rozpoczynają księgę "Parker Vacumatic". A potem na ponad 300 stronach opisują dzieje jednego z najbardziej fascynujących piór w historii: Parkera Vacumatic. Historia tego pióra rozpoczęła się pod koniec lat 20-tych. Krach na giełdzie i Wielki Kryzys dosięgnęły także Parkera. Sprzedaż dramatycznie spadła. W roku 1929 Schaeffer rozpoczął sprzedaż piór Lifetime Balance, które dzięki nowoczesnemu kształtowi i kolorystyce odniosły wielki sukces, a Waterman w grudniu tego roku wprowadził pióra Patrician o wyjątkowej kolorystyce i wzornictwie, i w rankingu największych producentów zajął drugie miejsce za Scheafferem. Produkcja tanich piór, która pozwoliła Parkerowi przetrwać czasy kryzysu, nie przynosiła zysku, co w niedługiej perspektywie musiało się skończyć katastrofą. Stało się jasne, że konieczne jest zastąpienie piór Duofold przez nowy model. I to model nowy nie tylko pod względem wzorniczym, ale również technologicznym. Najbardziej obiecującą wydawała się technologia "sacless" (bezworkowa), w której rolę zbiornika atramentu spełniał korpus pióra. W tym czasie opatentowanych było około 250 (!) rozwiązań tej technologii. Jednym z wynalazców był Arthur Olaus Dahlberg, profesor Uniwersytetu Wisconsin, wykładowca budowy maszyn, który w 1921 roku opatentował swój wzór pióra. 27 kwietnia 1928 roku Dahlberg odwiedził fabrykę w Janesville. Rozmowy na temat sprzedaży patentu toczyły się do września. 14 września Dahlberg zgłosił kolejny patent, w którym wprowadził znaczące zmiany do swojego rozwiązania, a 15 września rozmowy z Parkerem zostały zerwane. Równolegle z rozmowami z Parkerem Dahlberg prowadził rozmowy z innymi producentami: Scheafferem, Concklinem i Swanem. Za każdym razem bezskutecznie. Kryzys ekonomiczny, który wybuchł pod koniec 1929 roku uniemożliwił dalsze rozmowy. 13 kwietnia 1931 roku Kenneth Parker, szef Parker Pen Company, odkrył, że patent Dahlberga jest nadal do kupienia i od tej pory wydarzenia potoczyły się szybko. Po trzech dniach podjęto decyzje o zakupie opcji na patent, a po kolejnych dwóch Dahlberg był w Janesville i po długiej rozmowie doszedł do porozumienia z zarządem Parkera. 23 kwietnia umowa została podpisana. Do ostatecznego sfinalizowania doszło 30 stycznia 1932, gdy Parker zrealizował opcję zakupu i za kwotę 20 500 dolarów (równowartość mniej-więcej 250 tysięcy dzisiejszych dolarów) stał się posiadaczem patentu. Ale droga od patentu do pióra była jeszcze daleka, a konieczne inwestycje były naprawdę duże. W chwili zwątpienia powstał nawet plan odsprzedaży patentu Watermanowi, ale szczęśliwie do jego realizacji nie doszło. Próby nowego systemu odbywały się na razie na korpusach Duofoldów. Ideą rozwiązania Dahlberga było gromadzenie atramentu bezpośrednio w korpusie pióra, co uzyskiwało się poprzez wytworzenie wewnątrz pióra podciśnienia. Służyła do tego specjalna membrana (diaphragm) umieszczona z tyłu pióra. Znajdująca się wewnątrz pióra cienka, długa rurka "oddechowa" (breathable pipe) połączona z otworem "oddechowym" w spływaku pozwalała na wyrównanie ciśnienia. Naciskanie membrany odbywało się za pomocą metalowego popychacza (plunger), który po zakończeniu procesu napełniania był blokowany w pozycji wepchniętej (lock-down). Prace nad nowym projektem szły dwutorowo: rozwiązywanie problemów technicznych i stworzenie nowego kształtu pióra. Do rozwiązania najważniejszych problemów z membraną zaangażowano dr Carla Pfanstiehla, który w swoim życiu opatentował ponad 100 wynalazków. Zmieniona została konstrukcja i materiał samej membrany (patent Pfanstiehla z grudnia 1934). Nowy klips został opracowany przez znanego designera tamtych czasów : Josepha Platta, który opracował znaną do dziś strzałę Parkera). W połowie lat dwudziestych Parker zmienił stosowany dotychczas ebonit (hard rubber) na celuloid (kolejne modyfikacje nosiły różne nazwy), który był produkowany przez firmę DuPont. Celuloid był mocniejszy i mógł być produkowany w wielu różnych kolorach. Był za to bardziej wrażliwy na temperaturę i łatwopalny. Wrażliwość na temperaturę miała i swoje zalet, pozwała bowiem na dość łatwe łączenie warstw tego tworzywa. DuPont wykorzystał tę cechę w procesie tzw. laminacji, czyli tworzenia materiału z różnokolorowych warstw. Dzięki kolejnym etapom podgrzewania, prasowania i chłodzenia uzyskiwało się jednolity materiał o wyjątkowym wzorze (jednolita struktura powstawała dzięki połączeniu poszczególnych warstw na poziomie molekularnym w procesie tzw. sieciowania). Dawało to wielkie możliwości wzornicze. W kolejnych patentach Parker zarejestrował kilka wzorów, by wreszcie 14 marca zarejestrować wzór ostateczny. Pozostawała sprawa nazwy nowego pióra. Pierwszy pomysł: "The Super Duofold", został szybko odrzucony jako całkowicie nieoryginalny. Przyjęto naturalną w wypadku nowego wzoru klipsa nazwę Golden Arrow (złota strzała) i pod tą nazwą pierwsze sygnalne egzemplarze (60 ręcznie wykonanych piór) trafiło w lecie 1932 do jednego z dystrybutorów w Chicago. Sukces przekroczył oczekiwania - ilość "Złotych strzał" sprzedanych się w ciągu tygodnia równa była całkowitej ilości piór sprzedanych przez sklep w ciągu całego poprzedniego miesiąca. Jednakże umieszczając "Złote strzały" u dystrybutora Parker już wiedział, że nazwa musi zostać zmieniona. Pióra o tej samej nazwie (prawie identyczne z zielonym Duofoldem) były bowiem produkowane w Anglii przez firmę Eagle. Poza tym okazało się, że potencjał nazwy był wykorzystywany przez producentów samochodów, koleje. Ostatecznie przyjęto nazwę Vacuum Filler i 9 listopada 1932 rozpoczęto wysyłkę piór do dystrybutorów. Rok poźniej, pod koniec 1933 roku po raz kolejny zmieniono nazwę na Vacumatic Filler, by od początku 1934 zmienić ją ostatecznie na Vacumatic. Trzy generacje W dziejach Vacumatic’ów wyróżnia się 3 generacje, które różnią się kształtem i rozwiązaniem popychacza membrany: 1. generacja z popychaczem typu "lock-down", który był blokowany w stanie wciśniętym. Krótka zaślepka wyposażona była w pierścień ozdobny (tassie) mocowany śrubą ze stożkowym łbem, czyli tzw. klejnotem (jewel). "Klejnoty" miały wzór taki, jak pióro. Pióra produkowane w latach 1933 - 1938. 2. generacja z popychaczem speedline (nie blokowany). Zaślepka długa, też z klejnotem. Pióra produkowane w latach 1937 - 1941. 3. generacja z popychacze z tworzywa (plastic plunger). Zaślepka bez klejnotu. Pióra produkowane w latach 1942 - 1948 (USA) / 1953 (Kanada). Niektórzy kolekcjonerzy wyróżniają też czwartą generację, tzw. generację "0", do której zaliczają Golden Arrow i Vacuum Filler. Dwie linie Vacumatic'i były produkowane w dwóch liniach: DeLuxe i Economy. Wzory Generalnie Vacumatic'i znane są jako pióra paskowane, ale występowały też wzory "marmurkowe", "jaszczurkowe" (siatkowane - golden web), paskowane wzdłużnie (shadow wave) i kolor jednolity (czarny). Pióra były produkowane w wersji przezroczystej (transparent), w której paski jednego koloru były przezroczyste, i nieprzezroczystej (opaque). Produkowane były również pióra w wersji Imperial, czyli wyposażone w złote skuwki lub całkowicie złote (Imperial Coronet z roku 1940). Kolory "paskowane" Wersje paskowane produkowane były w 5 kolorach: - Silver pearl - Burgundy pearl (1. i 2. generacja, chociaż w Kanadzie przez bardzo krótki okres również 3. generacja - w 1942) - Emerald pearl (od 1935) - Golden pearl (od 1936) - Azure blue (od 1940) Rozmiary / nazwy Ta sprawa jest mocno skomplikowana. W różnych generacjach piór ta sama nazwa mogła oznaczać czasem różne pióra, a z drugiej strony pióra tak samo upozycjonowane miały inną nazwę. Co więcej pióra o tej samej nazwie miewały różne wymiary. Stąd np. w 3. generacji mamy pióra Major i Long Major. Pierścienie ozdobne skuwki Wielość wersji piór Vacumatic oznaczała również wielość pierścieni ozdobnych. Od bardzo szerokich, poprzez cyzelowane, ze wzorem "generalskim" po cienkie podwójne i potrójne - trochę to skomplikowane. Stalówki W piórach DeLuxe 1. i 2. generacji używane były stalówki dwukolorowe (złota strzałka otoczona platynową maską). W piórach ekonomicznych stosowano stalówki jednokolorowe (złote). 3. generacja produkowana w USA miała stalówki jednokolorowe, ale w Kanadzie pióra DeLuxe częściowo zachowały wzór dwukolorowy. Niebieski Diament (blue diamond) W 1939 roku Parker oznajmił, że pióra oznakowane Niebieskim Diamentem będą miały dożywotnią gwarancję. Niebieski Diament to mały romb na szczycie klipsu wypełniony niebieska emalią. Znak ten uzyskiwały pióra o cenie katalogowej powyżej 8,75 dolara. Wprowadzenie Niebieskiego Diamentu było reakcją na Biały Punkt (White Dot) Sheaffera. Pod uwagę brany był również wzór gwiazdy, ale ostatecznie wybrano romb. Niemniej czasami można znaleźć klipsy z gwiazdą. Jeżeli weźmiemy pod uwagę te wszystkie aspekty i dodamy do tego liczne wersje przejściowe, to uzyskamy prawdziwy obraz skomplikowanej sytuacji. A pamiętajmy, że produkowane były również ołówki pasujące wzorniczo do piór. Dla kolekcjonera - nie lada wyzwanie. Stąd też zbiory najpoważniejszych kolekcjonerów liczą setki egzemplarzy. Dodajmy jeszcze, że w USA zostało sprzedanych blisko 7 milionów Vacumatic'ów. Nie są znane dane z innych krajów, a warto pamiętać, że znacząca część produkcji odbywała się poza USA (Kanada, Dania, Wielka Brytania), a w Kanadzie produkcja trwała do 1953 roku. Oznacza to, że kwota 20 milionów Vacumatic'ów, które znalazły swoich nabywców, jest bardzo prawdopodobna. Anatomia Vacumatic'a (zdjęcie z Pen Repair 2nd edition, Jim Marshall i Laurence Oldfield) Działanie membrany (lock-down) (źródło j.w.) 3 generacje. Od lewej: lock-down, speedline, plastic plunger. (źródło j.w.) 3 generacje piór. Od lewej: kanadyjski (czarna sekcja) Standard (trzy cienkie pierścienie na skuwce) burgundy pearl 1. generacji z popychaczem w pozycji zablokowanej; amerykański (sekcja paskowana) Junior (2 cienkie pierścienie) burgundy pearl 1. generacji z popychaczem w pozycji odblokowanej; Standard golden pearl 2.generacji; kanadyjski Major (średni pierścień ze wzorem, Niebieski Diament) azure blue 3. generacji. Paskowany klejnot skuwki 1. generacji... ... i zaślepki korpusu 1. i 2. generacja. Od lewej: Standard 1. generacji (potrójny perścień) i Junior 1. generacji (podwójny pierścień) w kolorystyce burgundy pearl; Standard i Debutante 2. generacji w kolorystyce golden pearl; Standard 2. generacji silver pearl; 2 ołówki. 4 kolory 3. generacji. Od lewej: silver pearl, emerald pearl, golden pearl, azure blue. Pióro z szerszym paskiem i Niebieskim Diamentem na klipsie to Major (linia DeLuxe). Pióro z podwójnym wąskim paskiem i bez Diamentu to Junior (linia ekonomiczna). Zwróćcie uwagę na położenie Diamentu na klipsie: modele kanadyjskie miały Diament bardzo wysoko, bliskie zgięcia (Major emerald pearl i azure blue) ; w modelach amerykańskich Diament był niżej (Major silver pearl). Modele silver pearl były najczęściej wyposażone w niklowane pierścienie i klipsy, pozostałe kolory miały te części złote. Uploaded with ImageShack.us

Ten tekst był pierwotnie zamieszczony na PWF 1 Gdy w roku 1932 Parker wprowadził nowe pióro Golden Arrow, które jeszcze w tym samym roku zmieniło nazwę na Vacuum Filler, by wreszcie w połowie 1933-go uzyskać swą ostateczną nazwę Vacumatic, można było uznać, że era Duofoldów zakończyła się. Tymczasem już w 1939-ym Parker wykonał niespotykaną woltę. Do asortymentu wszedł ponownie... Duofold, ale tym razem nie jako model flagowy, ale pióro ekonomiczne. Piórem tym był Duofold Geometric, zwany niekiedy Toothbrush (czyli szczoteczka do zębów). Model nie zachwycił klientów, więc po roku zniknął i został zastąpiony przez nowy wzór – Duofolda prążkowanego (Duofold striped). Pióra te były produkowane w latach 1940 - 1948. Co ciekawe, ten w końcu drugoliniowy model był produkowany aż w 4 liniach (8 modelach). Każda z linii miała 2 modele zbliżone wzorniczo, ale różniące się wielkością. Było 6 modeli z systemem napełniania Vacumatic: - Senior - Ingenue - Major - Debutante - Junior - Sub-Debutante i 2 modele z systemem Button Filler: - Duofold - Lady Najwyższe modele (Senior i Ingenue) miały klipsy z niebieskim "diamentem" - symbolem dożywotniej gwarancji (znanym z piór Vacumatic). W latach 1940 - 1941 była produkowana tzw. 1 generacja (ze speedline filler, czyli systemem 2 generacji Vacumatic), a w latach 1942 - 1948 tzw. 2 generacja (z plastic plunger, czyli systemem 3 generacji Vacumatic). Zmiana rozwiązania dla systemu Vacumatic była związana z przystąpieniem USA do wojny i koniecznością oszczędzania materiałów strategicznych, jakim były m.in. aluminium i metale kolorowe. Obydwie generacje, oprócz innego rozwiązania systemu napełniania, różniły się wykończeniem (także te z systemem button filler). Pióra były produkowane w 4 wersjach kolorystycznych: - green/brown/black - pink/silver/black - blue/silver/black - black (nie było czarnych wersji dla wyższych modeli). Zatem, jakby policzyć, to powinno być ciut ponad 50 różnych modeli. Tymczasem podobno jest ich ponad 100!!! A wszystko przez to, że w okresie przejściowym Parker wypuścił wiele modeli przejściowych (zwanych generacją 1,5). Na zdjęciu od lewej: Senior 1,5 generacji, 2 Seniory 2 generacji, Majory 1 i 2 generacji, Debutante 1 generacji, Junior i Sub-Debutante 1 generacji, Duofold i Lady 2 generacji. Toothbrush - bo wzorek jak nic przypominał szczoteczkę do zębów. Tak naprawdę nazywał się Geometric i był produkowany w latach 1939-1940. Był piórem z systemem napełniania "Button filler" i o średniej jakości. Nie zachwycił klientów. Produkowany w latach 1940-1948 striped Duofold (prążkowany, paskowany, pasiasty?) stał się sporym sukcesem. Oprócz piór były produkowane pasujące ołówki. Modele najwyższe: Senior i Ingenue miały system napełniania Vacumatic, a na klipsie niebieski "diament" - symbol dożywotniej gwarancji. Ciekawe, czy nadal obowiązuje i czy przechodzi w spadkobierców? Senior i Ingenue były produkowane w 3 wersjach kolorystycznych (bez czarnej). Pióra pierwszej generacji miały system Speedline (w piórach Vacumatic była to druga generacja), a drugiej generacji - "plastic plunger" czyli "plastikowy przepychacz" (w Vacumatic'ach - trzecia generacja). Pióro z lewej to Senior 1. generacji (a obok - ołówek). Senior i Ingenue tej generacji miały zaślepkę korpusu (pod nią był ukryty przycisk systemu napełniania) zakończoną ozdobnym pierścieniem (tassie) i czarną śrubką mocującą ze stożkowym łbem, czyli tzw. "klejnotem" (jewel). Taka sama śrubka mocowała klips do skuwki. Sama skuwka miała potrójny pierścień ozdobny (cienki - szeroki - cienki). Długość pióra wynosi 13,3 cm (5 1/4"). Trzy pióra z prawej to Seniory drugiej generacji (wszystkie trzy wersje kolorystyczne). Zaślepka straciła ozdoby, a skuwka została wyposażona w pierścień ze wzorkiem "chevron". Długość pióra wynosi 13,5 cm (5 3/8"). (Ingenue - wzorniczo taki sam, ale mniejszy - 12,1 cm (4 3/4"). Niestety, na zdjęciu - wakat). A między Seniorem 1. i 2. generacji Senior generacji 1 1/2;. Skuwka jak w 1. generacji, ale "plastic plunger" i zaślepka korpusu bez ozdób (ale krótsza niż w 2. generacji). Stalówka Senior 2. generacji (zapamiętajmy ten wzorek - jeszcze raz go zobaczymy). Niektóre stalówki były w wersji dwukolorowej. Stalówka generacji 1 1/2; z piękną parkerowską strzałką (stalówka z modelu Vacumatic, często stosowana jako część zamienna). Pióra niższej linii to też system napełniania Vacumatic, ale klips już bez niebieskiego "diamentu". W tej linii są dwa modele: Major o długości 13,0 cm (5 1/8") i Debutante - 11,7 cm (4 5/8"). Pióra produkowane w 3 wersjach kolorystycznych (bez czarnego). Zaślepki korpusów były analogiczne, jak w wyższej linii (1. generacja - ozdobiona, druga - bez ozdó . Skuwka 1. generacji miała pierścień ozdobny ze wzorem charakterystycznym tylko dla tej linii - ukośna, podwójna elipsa zamknięta w prostokącie. Skuwka 2. generacji była ozdobiona węższym, gładkim pierścieniem. Od lewej: 3 kolory pióra Major 1. generacji i ołówek, dalej Major 2. generacji i Debutante 1. generacji. Najniższa linia z systemem Vacumatic to Junior o długości 13,1 cm (5 1/4") i Sub-Debutante - 12,1 cm (4 3/4"). W tej linii pojawiły się pióra czarne. Obydwie generacje wyglądały identycznie: te same wymiary, zaślepki bez zdobień, klipsy bez "diamentów" skuwka ozdobiona podwójnym pierścieniem (2 cienkie pierścienie). Od lewej: Junior 1. generacji w 4 kolorach, Junior 2. generacji, ołówek, Sub-Debutante 1. generacji i 2. generacji. A tu wersje nietypowe: Z lewej Junior z klipsem ozdobionym niebieskim "diamentem" i dwukolorową stalówką z Seniora. W środku Junior z systemem "Lock down", który w ogóle nie występował w tych piórach. Po prawej Junior 1. generacji - dla porównania. Piękna, dwukolorowa stalówka i "diament" w Juniorze? Czarne pióro pod światło. Najniższą linią pasiastych Duofoldów były pióra z systemem napełniania "Button filler". Dwa pióra: Duofold o długości 13,1 cm (5 1/4") i Lady - 12,2 cm (4 3/4"). Pióra tej linii miały czarne zaślepki korpusów i okienko podglądu poziomu atramentu (Visiometer - znane z wcześniejszych piór Televisor). Skuwka Duofolda 1. generacji była ozdobiona potrójnym pierścieniem, a Lady - szerokim pierścieniem ze żłobieniami, czyli tzw. taśmą jubilerską (jeweller's band). Taśma jubilerska zdobiła także skuwkę Duofolda 2. generacji. Skuwka Lady 2. generacji była ozdobiona gładkim pierścieniem. Ten sam pierścień pojawił się także w Duofoldzie. Akurat w tej linii sprawa zdobienia skuwki jest dość pokręcona. (edit: Podobno potrójny pierścień był w Duofoldzie stosowany równolegle z "jeweller's band", a Duofoldy z potrójnym pierścieniem są znane tylko w niebieskim paskowaniu. To znaczy, że "jeweller's band" = 1. generacja, a gładki pierścień = 2. generacja, zarówno w Duofoldzie jak i w Lady). Jeweller's band. Okienko Visiometer pod światło. Często pasiaste Duofoldy nazywane są DuoVac'ami. Nie jest to najszczęśliwsza nazwa. Prawdziwe DuoVac'i to Vacumatic'i wykonane jak pasiaste Duofoldy (imprint na korpusie: Vacumatic). Tak, jak ten egzemplarz. I jeszcze raz krótki przegląd: Pod koniec 2010 Parker wypuścił nową limitowaną serię Duofolda - Duofold Senior LE: Najpierw była wersja niebieska: A teraz jest też nowa - czerwona No to pewnie wkrótce będzie zielona? Ta limitowana edycja jest przeznaczona dla Azji. Dlaczego? To na razie słodka tajemnica Parkera. Zdjęcia pobrane ze strony PenGallery (www.pengallery.com) Uploaded with ImageShack.us