Graf von Faber Castell Anello Titanium

[konis]

Firma – Graf von Faber Castell

Model – Anello Titanium

Rok produkcji – produkcję tego modelu rozpoczęto w 2010 r.

Wygląd, design, jakość wykonania.

Już na zdjęciach pióro wygląda dostojnie. Obraz na żywo, jeszcze to wrażenie pogłębia. Srebrzyste, gładkie, błyszczące powierzchnie masywnej skuwki, sekcji, stalówki i zakończenia korpusu i srebrzystoszara, matowa, środkowa część, składająca się z pięciu tytanowych, nałożonych na siebie, pierścieni, rozdzielonych cienkimi gładkimi ringami. Stąd nazwa pióra. Anello titanium. Po włosku anello to pierścień. Wszystko co gładkie i błyszczące jest platerowane platyną. Ma się wrażenie antyseptycznej wręcz czystości, jakby trzymało się w ręku chirurgiczne narzędzie ze szlachetnej stali. W oczy bije niesamowita precyzja wykonania i aż przesadna dbałość w wykonaniu drobnych detali, napisów. Nawet na wewnętrznej stronie klipsa wyryto sześć poprzecznych bruzdek zapewniających zwiększone tarcie wewnętrznej powierzchni klipsa o materiał kieszeni, co sprawia, że pióro w niej pewniej siedzi. Widziałem dużo fajnych piór, ale muszę powiedzieć, że to pióro zrobiło na mnie duże, pozytywne wrażenie.

Stalówka. Jak przystało na pióro tej klasy jest wykonana z białego 18 karatowego złota. Wyryto na niej ozdobny wzorek z prostych linii, herb rodowy, oznaczenie wielkości stalówki i podwójną próbę złota – metryczną i w karatach. Stalówka posiada też tradycyjny, okrągły, otwór odpowietrzający. W moim piórze jest stalówka o rozmiarze M. Choć znakomita, to jednak daleko jej do własności pisarskich starych stalówek Faber Castell’a czy Osmii z lat 40 i 50.

System napełniana. Firmowy konwerter lub naboje. Prawdę powiedziawszy, GvFC mógłby do swoich, jakby nie było, piór z wyższej półki cenowej, dołączać konwertery ze szklanym ściankami, jak robi to np. Waterman. Ale może za dużo bym chciał?

Wymiary.

- pióro zamknięte – 138 mm

- otwarte bez skuwki – 130 mm

- ze skuwką zatkniętą na korpus – 173 mm

- średnica korpusu – 11 mm

- max średnica skuwki – ok. 14 mm

- waga 44,04 gramy bez atramentu

- waga samej skuwki – 14,40 g

Trudno mi już teraz obiektywnie ocenić pióro, bo mam je zbyt krótko, ale generalnie odbieram je pozytywnie i nie mam żalu, że za cenę tego pióra mógłbym kupić ze dwie fajne, dobrze utrzymane Osmie. Co to, to nie. Ale łyżka dziegciu do beczki miodu. Nie za bardzo jest jak pisać tym piórem, kiedy skuwka jest zatknięta na korpus. Dla mnie jest ono wtedy zbyt ciężkie i „dyndający” na 15 centymetrowym ramieniu ciężar skuwki, zmusza do ciągłej kontroli nad ruchem pióra, co jest męczące. Jak skuwkę odłożymy na bok, wszystko jest OK. Pióro nie nadaje się na woła roboczego, natomiast do celów reprezentacyjnych, prestiżowych jest jakby stworzone. Pomimo spokojnej kolorystyki, trudno je nie zauważyć,

Pióro zapakowane było w :

1. białe kartonowe pudełko
   
2. w tym pudełku było następne w kolorze ecru z papieru o wzorze papieru czerpanego.
   
3. w tym pudełku było z kolei drewniane etui
   
4. w drewnianym etui biały „śpiworek”
   
5. a nim dopiero pióro
   

Do pióra dołączona była gwarancja z instrukcją obsługi i konwerter.

zdrówka

[an-j]

Classic Sterling Silver jakoś bardziej do mnie przemówił... tutaj jakoś ten korpus mnie drażni, ale w końcu liczy się przyjemność z pisania

[Pingwin]

Ładny.

[kuk]

Tak.

[yoshiru]

Śliczny

[RafKal]

Stalówka oceniona dobrze. Tej informacji szukałem. Zazdroszczę pióra i zamierzam nabyć w wersji pernambuco.

[Igrius]

Skuwka nieziemska. Jakby spłonka od pocisku.

Pozdrawiam

[staszek A]

Skuwka nieziemska. Jakby spłonka od pocisku

Łuska od naboju raczej

[Mariusz888]

Bardzo ładne pióro - od dłuższego czasu chodzi mi ten model po głowie tylko z białymi/kremowymi wstawkami Co do skuówki to tak podejrzewałem, że pióro można albo dobrze wyważyć samo, albo wraz z nią bo jednak jest dosyć spora i z metalu...