Libery Junior - pióro od Pana Andersena za 12 kr. 50 øre

[My-Szy]

O tym piórze nie wiele można powiedzieć. Kupiłem je z czystej ciekawości, bo kosztowało jedyne 50 zł i miało fajny, staroświecki wygląd. Marka "Liberty" sugerowała jakieś tanie pióro amerykańskie. Zresztą faktycznie przed II Wojną Światową istniała taka marka zarejestrowana w Nowym Jorku produkująca niedrogie pióra sprzedawane w trafikach. Poza kilkoma reklamami prasowymi i nielicznymi zachowanymi egzemplarzami niewiele o niej wiadomo.

Moje pióro było sprzedawane jako "stan nie znany", w środku przesypywały się grudki zaschniętego atramentu, chociaż na zdjęciach wyglądało na ładnie zachowane. Po dobie leżenia w wodzie oraz wymyciu w myjce ultradźwiękowej w roztworze amoniaku atrament odpuścił, tłoczek zaczął się gładko przesuwać a spływak ze stalówką bez problemu wykręcił. Stalówka wymagała niewielkiej naprawy - trzeba było nieco dogiąć ostrza, bo nie trzymały płaszczyzny i oczywiście po takiej operacji konieczne było dotarcie ziarna.

Po napełnieniu niezawodnym pelikanem 4001 zaczęło pisać od pierwszego dotknięcia papieru cieniutką linią (na papierze heidelberg lettura szerokość linii wynosi 0,2 - 0,3 mm). Stalówka nie ma oznaczenia grubości, jedynie napis "Liberty JUNIOR EXTRA IRIDIUM". Pisze z lekkim oporem, powiedział bym "ołówkowym" ale może to być efekt mojego szlifu stalówki a nie cecha fabryczna.

No dobrze, ale co to za pióro? Po uporczywym grzebaniu w zakamarkach sieci udało mi się w końcu ustalić, że jest to szkolne pióro duńskie, produkowane przez firmę Pana Georga Andersena z Kopenhagi. Kiedy? Cóż, trudno dokładnie określić. Stylistyka pióra wskazuje na silną inspirację pelikanem 120 z lat 50.  Udało mi się wygrzebać dwie reklamy prasowe. Pierwsza, niewiadomego pochodzenia wygląda faktycznie na lata 50. Druga, kolorowa jest z roku 1968 i pochodzi z komiksu "Anders And & Co", czyli "Kaczor Donald". Pan Andersen najwyraźniej oferował już wtedy pióra na naboje, ale tłoczkowy junior nadal był w ofercie, chociaż wyglądał na przybysza z innej epoki.

A samo pióro - cóż jak większość piór szkolnych jest po prostu dobre. W końcu były to zwykle pióra może nie wykwintne, ale stworzone do ciężkiej pracy w niewprawnych rękach uczniów. Byle co ich nie zabiło.

Liberty Junior jest prawdę mówiąc wykonany dość porządnie jak na szkolne pióro. Akrylowy korpus mieści w sobie klasyczny dwugwintowy mechanizm tłoczkowy Kovácsa. Pokrętło o obłym kształcie umieszczone na końcu pióra nadaje mu cygarowaty kształt. Obsadka jest taliowana z kołnierzem zapobiegającym ześlizgiwaniu się palców. Pomiędzy obsadką a korpusem umieszczone jest duże przezroczyste okienko pokazujące zapas atramentu. Na korpusie wytłoczony na gorąco napis "Libery JUNIOR". Stalówka o klasycznym kształcie, dość wąska wykonana ze stali z irydowym ziarnem o dziwo platerowana złotem. Pracuje lekko elastycznie, ale efekt cieniowania duktu daje minimalny. Skuwka nakręcana, zaopatrzona w metalowy pierścień wzmacniający. Prosty klips z wzdłużnymi ryflami i grawerowanym napisem "LIBERTY". Klips i pierścień skuwki platerowane złotem. Spływak ze stalówką mocowany na gwint, reszta korpusu klejona - nie udało mi się go rozmontować. Tłoczek nasmarowałem smarem silikonowym igłą przez otwór po spływaku.

Pióro jest małe i lekkie. Waży zaledwie 11 gramów i bez skuwki mierzy 111 mm. Po zatknięciu skuwki na końcu pióra długość wzrasta do 149 mm. Zdecydowanie nie jest to pióro dla kogoś o dużych dłoniach, co nie dziwi w przypadku pióra szkolnego. Mam dosyć drobne dłonie i mnie ta wielkość pasuje. Myślę, że będzie też dobrze leżało w kobiecej dłoni. Z tego co udało mi się ustalić, to marka "Liberty" była dość popularna w Danii i pióra te trafiają się na tamtejszych targach staroci za niewielkie pieniądze. Wygląd i jakość wykonania, zakręcana skuwka, platerowane wykończenie oraz tłoczkowy system napełniania sprawiają, że pióro wygląda na wyższą półkę niż w rzeczywistości. Jedyne co bym mu zarzucił to nieco zbyt wąska stalówka, chociaż z drugiej strony sprawia, że pióro jest stonowane i nie ostentacyjne.

Dla porządku wymiary:

• Długość ze skuwką: 126 mm
• Długość bez skuwki: 111 mm
• Długość ze skuwką na tyle pióra: 149 mm
• Maksymalna średnica korpusu: 11,4 mm
• Waga: 11 g

 

Edytowano 26 Luty przez My-Szy

[zami]

Ciekawy opis ciekawego pióra.

Oszlifowanie ziarna 0,2 mm to zegarmistrzowska robota. Ale po charakterze pisma widać, że dłonie masz precyzyjne 👏

 

[My-Szy]

To prawda, że jestem dość sprawny manualnie. W pracy zajmuję się między innymi takimi rzeczami jak wiercenie otworów 100 albo 200 mikronów. Co ciekawe na skutek wypadku przy pracy palce wskazujący, środkowy i serdeczny prawej dłoni mam skrócone o jeden albo dwa stawy. Pewnie też dlatego odpowiadają mi mniejsze pióra wieczne.

[My-Szy]

W ogóle lubię takie egzotyczne pióra. Bardzo ciekawe moim zdaniem jest "Liberty Collegie" - tłoczkowe z półzakrytą stalówką i nakręcaną skuwką. Jest nawet aktualnie takie bordowe w komplecie z pudełkiem i ulotką na ebayu:

https://www.ebay.de/itm/176145567481?itmmeta=01HQKKY0K4F9A8DT1634F5FXNM&hash=item2903180ef9:g:k8cAAOSwjLVgbesq