Waterman 50 - piston filler

[konis]

Chyba będzie to pierwszy post w nowym 2013 roku.

Przedstawię w nim recenzję Watermana 50 z nietypowym, jak na Watermana systemem napełniania. Takim jak w klasycznych Pelikanach - piston filler. Recenzja była już zamieszczona na starym forum, ale, że właśnie używam teraz to pióro, postanowiłem ją przypomnieć.

Firma – Waterman

Model – 50, oznaczenie dodatkowe 726

Rok produkcji – koniec lat czterdziestych, początek lat pięćdziesiątych

Pióro wyprodukowano w Anglii, sprzedane komuś w latach pięćdziesiątych w sklepie niejakiego Carlo Cavaliere przy ulicy Capuccini 16 w Mediolanie. Zachowała się oryginalna gwarancja na pióro, wystawiona jeszcze na przedwojennym druku, który to druk obowiązywał wówczas we Włoszech i ich koloniach (Italia e Colonie). Piękny papier z nadrukiem przebiegającym przez bilet gwarancji i oddzielone perforację odcinki, pozwalający jednym rzutem oka sprawdzić, czy oderwany odcinek jest od tego, a nie innego biletu.

Pióro zapakowane było w takie pudełeczko. W środku była również poskładana jak ściąga na klasówkę, gwarancja.

Po wyjęciu z pudełka pióro prezentowało się tak.

Czarny potwór. Tak by czasem można nazwać to pióro W połowie przyznałbym im rację – czarny, ale dodatkowo ozdobiony na skuwce złotym, szerokim ringiem, z radełkowanymi brzegami i dodatkowymi cienkimi ringami na zewnątrz. Monotonię czerni rozświetla jeszcze złoty, charakterystyczny dla tego okresu klips i zakończenie skuwki o kształcie złotego nitu.

Czarny kolor nie jest taki zły. Jest kolorem uniwersalnym, jednocześnie jest kolorem dostojnym, poważnym. Henry Ford zwykł mawiać, że słynnego Forda T, można dostać w dowolnym kolorze, pod warunkiem, że jest to kolor czarny. Na korpusie wyryto napisy :

Waterrman’s 50

MADE IN ENGLAND

726

Odkręcamy skuwkę i naszym oczom ukazuje się wspaniała, złota stalówka. Na niej napisano :

Waterman’s

14 CT

W 5

I transparentne w kolorze bursztynu, okno podglądu poziomu atramentu.

Na końcu korpusu znalazłem jeszcze odkręcaną końcówkę a pod nią pokrętło napędu tłoka, bo pióro to… piston filler. Tak jak Pelikan, Montblanc, Osmia, Soennecken, Geha i inne.

Tu tłok w maksymalnym dolnym położeniu.

Jak mały chłopczyk, gdy dostanie nową zabawkę, to nie spocznie, póki nie rozbierze jej na czynniki pierwsze, ja też rozebrałem pióro, aby dostać się do jego trzewi i zbadać, co tam w środku jest.

Moją uwagę zwróciła prowadnica tłoka, która pracuje jak teleskop, wysuwając najpierw grubsze ramię, a następnie znajdujące się w jej wnętrzu cieńsze ramię. Dzięki temu skok tłoka jest bardzo długi, dłuższy niż wnętrze korpusu. Może były również pióra o dłuższym niż w moim piórze korpusie. Tego nie wiem, lecz nie potrafię wymyśleć innego logicznego wytłumaczenia dla tego faktu. Oto fazy możliwego położenia tłoka :

Pióro było czyste i wyglądało na nieużywane. Tłok skrzypiał niemiłosiernie w czasie ruchu.

Przesmarowałem pióro, zatankowałem i wio… Pisze pięknie. Znam już te stalówki.

Były w nie wyposażone modele W 5, 515, 515D. Gabarytami pióro bardzo podobne jest do Watermana 515.

Długość gdy pióro zamknięte – 131 mm

Gdy otwarte - 122 mm

Ze skuwką zatkniętą na korpus – 156 mm

Maksymalna średnica – 13 mm

Waga – 17 gramów

Porównanie wielkości.

Z Watermanem 515.

I ze współczesnym Watermanem Charleston.

Kupując pióro, wiedziałem, czego mogę się spodziewać. Nie zawiodłem się.

Watermany z systemem napełniania typu piston filler są dość rzadkie, Właściwie, to szkoda, że Waterman nie poszedł dalej w tym kierunku. Ale cóż. Jest jak jest.

Właściwości pisarskie – znakomite, dzięki tej wspaniałej stalówce W5.

Oto próbka jej możliwości :

I to by było na tyle.

zdrówka

[Thay]

Wspaniałe recenzja wspaniałego pióra.

To, według mnie, były najlepsze lata Watermana. Jego produkty osiągnęły wtedy najwyższy poziom, utrzymywany - z większym lub mniejszym trudem - przez następne dziesięciolecie.

Zauważmy, że ten Waterman 50 spokojnie mógłby dziś leżeć w witrynie sklepowej. Desing pióra praktycznie się nie zestarzał.

[maxi75]

Piękny - gratuluję i zazdraszczam

[marwis]

Zauważmy, że ten Waterman 50 spokojnie mógłby dziś leżeć w witrynie sklepowej. Desing pióra praktycznie się nie zestarzał.

Coż tu mogło się zestarzeć? Ten kształt jest wieczny ale piórka sprzed 30-40 lat z krytą stalówką i metalowymi kapami już takie nie są.

[Thay]

Jak Parker 51? No, bo ja wiem... Toż to klasyczna klasyka. W swoim stylu, oczywiście.

Taki Waterman 52... Ten to dopiero wygląda vintagowo!