zara99

mam czarną parolę kupioną na pocieszenie po zgubieniu w metrze warszawskim ulubionego nerouno.

ma też stalówkę opisaną M, ale ja kupowałam testując grubość kreski i chciałam F lub mniej i taka ona jest. 

ale ja lubię montegrappy, te bardziej zwykłe,  jak fortuna, nerouno lub ducale. bo fakt, że niektóre projekty są tragicznie przeładowane, 

moja parola była o jakies 200 zeta tańsza.

a maślaną stalówkę ma nerouno linea pink gold. stalowa stalówka paroli maślana nie jest.

mam coś z oczami bo niebieskiego nie widze , dla mnie to grafitowy. 

dzięki za recenzję.

dwa sailory: tokiwa matsu i sauten.

montegrappa fortuna i de atramentis patchouli 

na moim komputerze jest granatowofioletowo z kroplą ciemnobrązowej otoczki.. jeżeli podobnie jest w realu to jest to piękny kolor, dziękuję za recenzję.

no tak, czyli za dużo zmiennych, żeby zdefiniować zlotą regułę.  wylały te, które miały wylać i tyle.

dodatkowe info: pióra były w piórniku, który był w torbie, która głównie leżała pod fotelem poprzedniego rzędu. napełnione różnie, jak się któremu trafiło ale raczej pełne. 

następnym razem, zanim zacznę pisać piórem, które sobie podróżowało,  muszę zastosować profilaktyczne wycieranie, żeby nie mieć tego całego zestawu atramentów na rękach, w różnych barwach bo każde miało w sobie inny kolor. 

Przewiozłam samolotem 5 piór, w piórniku:  noodlers ahab, sailor silver 18K-WG, stipula orient express, lamy safari i montegrappa metropolitan.

najbardziej "nakichał" do skuwki sailor, potem ahab i lamy, za nimi stipula tylko montegrappa nie uroniła ani kropelki.

Czytałam, że obecnie pióra znoszą podróże samolotem a te jakoś nie, i mam pytanie: jakie macie doświadczenia z takimi przypadkami? 

ciekawa jestem, czy mam pecha czy też po prostu atrament zawsze się wyleje i tak już musi być.

a ja lubię montegrappy, nie wszystkie bo wiekszość LE jest bizantyjska, ale ta mi nie leży, może jakbybyła ze szczotkowanego brązu.. bo projekt jest oka tylko za bardzo błyszczy.

dzięki za recenzję.

Sailor jentle yama-dori / copper pheasant teal.

W chwili obecnej mój ulubiony atrament. Ulubiony od zabazgrania pierwszej kartki w zeszycie oxford. Po prostu wymiata.

Ja go widze jako ciemnoturkusowy z czerwonym połyskiem.

Pisałam piórem noodlers achab a potem stalówką maczaną.

Druga próba w zeszycie pukka pad nie wykazała czerwonego połysku w ogóle, atrament jest tylko turkusowy w kierunku ciemna zieleń.  

@ endoor: i masz całkowitą rację,  paczka przyszła i teraz się bawię,  jest mocno nasycony i mi się nim dobrze pisze na tych  dwóch pierwszych zabazgranych stronach..

a de atramentis naprawdę pachnie paczulą a trochę się bałam, że może być tzw. kicha.

już paczka została nadana, niech tylko się doczłapie...: private reserve ebony-brown i de atramentis patchouli, 

przyszło pocztą i wreszcie mam całe czarne pióro,  z, dla mnie, dodatkową atrakcją jest, że to montegrappa bo je lubię 

https://www.dropbox.com/s/x2acwydtruqu90j/monte_fortuna.jpg?dl=0

mam wrażenie, że napisałeś ją specjalnie na moje zamówienie, albowiem jakiś czas temu jeden ze sprzedających na ebaju napisał próbki tym kolorem atramentu (tak mi napisał).

nie mogłam uwierzyć, że jedna kreska jest zielona i brązowa zarazem.

zresztą inne próbki z innych recenzji nie pokazywały takiego cieniowania

dopiero Twoja recenzja...

dziekuje bardzo za to, że ją napisałeś właśnie teraz kiedy wahałam się jak wahadełko, nabyć nie nabyć..  

bardzo ładnie   .

długo już ćwiczysz?

żebym miała jakieś porównanie.. ja próbuje kaligrafii of stycznia br i do Twoich wyników to jeszcze mi daleko...

a ja lubię montegrappy i nero uno spełnia warunki wymagane, tak jak i  symphony, a nawet i  parola jeżeli złotość stalówki nie jest baaardzo niezbędna.. ale może też być któreś pióro visconti wedle gustu. 

@endoor

nie sądziłam, ze zagnieżdżenie zdjęcia pióra to taki problem

"Stephens lever fill No: 10  made in England", sprzedawca datuje na około 1940, stalówka medium ma napiski: Duro Conway Stewart 14 ct Gold, kolor: czarny z perłowo-zielonymi wstawkami, niekiedy określanymi jako marmurek (marble). 

Jest to moje pierwsze "stare" pióro z elastyczną stalówką i ona była głównym powodem zakupu.

Już pierwsza próba wyjaśniła mi różnicę pomiędzy współczesnym ahabem noodler'a a XX-'wiecznym piórem z fleksem.

I teraz wiem, że to wcale nie jest oczywista oczywistość, trzeba samemu spróbować. 

stipula  voyage orient express fountain pen, bo jest promocja i uznałam, że nie mogę jej zignorować. oby doszła w całości bo ciekawam tytanowej stalówki.

12 plus tusz chinski bo nie wiem jak go liczyc, do stalówek maczanych jest dobry, choć głównym przeznaczeniem jest pędzel.