Pióro Waldmann - pytania początkującej

[takitosen]

Dzień dobry wszystkim,

 

parę dni temu otrzymałam w prezencie pióro wieczne Waldmann Tango. Jako dzieciak pisałam piórami przez wiele lat, przez pół podstawówki i całe liceum, jednak od ponad dekady nie miałam żadnego w ręku. Chyba nigdy naprawdę nie używałam pióra ze świadomością przyjemności, jakiej może dostarczać, ani - przykro powiedzieć - z należnym instrumentowi szacunkiem. Ważąc nowego Waldmanna w dłoni poczułam, że może mam przed sobą nową przygodę.

 

Postanowiłam, że tym razem podejdę odpowiedzialnie do kwestii użytkowania. Znalazłam Wasze forum i w najbliższych dniach poczytam wątki temu poświęcone, nie chcę powtarzać pytań, na które odpowiedzi już tutaj są.

 

Chciałabym jednak wiedzieć, czy ktoś z Was ma jakieś doświadczenia z piórami Waldmann albo konkretnie z modelem Tango? Nie znalazłam recenzji tego pióra, a chętnie dowiem się z pierwszej ręki o jego dobrych i gorszych stronach. Albo i z drugiej, byle pewnej.

Będę wdzięczna za każdą uwagę i wskazówkę.

 

Acha, do pióra dołączony jest tłoczek i nabój próbny, z atramentem "nieznanego pochodzenia". Zdecydowanie wolę używać tłoczka, poczytam na forum o atramentach, ale jeśli macie od razu jakieś pomocne uwagi dla początkującej co do wyboru, to też chętnie je przyjmę.

 

Moje pióro to wariant w siateczkę, ten na górze listy: www.waldmannpen.com/en/pens/tango

[Alveryn]

Mam Waldmanna Tuscany, seryjny model, wygląda na to, że na bazie identycznej sekcji, co Twoje pióro. Podobno ze srebra. Prawdopodobnie z linii upominkowo - gadżetowej, bo nie mam logo na klipsie.

 

Aktualnie mam wersję ze złotą stalówką, jakiś czas temu miałem ze stalową (produkcji Schmidta). W obu przypadkach pióro pisało bez zastrzeżeń, umiarkowanie mokrą kreską, gładko, i pod własnym ciężarem, bez wciskania ziarna w papier.

 

Zalety:

+ zakręcana stalówka,

+ masywny klips (przynajmniej w Tuscany ),

+ srebrna skuwka z wytłoczonym wzorkiem.

+ nieźle pisze, jak na współczesne europejskie pióro,

+ tankuje "internationale",

+ dostałem w komplecie ładne drewniane pudełko i szmatkę do srebra.

 

Mankamenty:

- gładka metalowa sekcja - niezbyt dobre oparcie dla palców,

- drobne metalowe gwinty od skuwki i od korpusu - łatwo łapią brud, trudno wyczyścić, odkręcanie trwa wieki, za to lubią się same odkręcać,

- ciężkawe przy dość wąskiej konstrukcji, może męczyć rękę,

- srebrne elementy dość szybko ciemnieją,

- aktualnie chyba nie ma przedstawicielstwa na Polskę (kiedyś handlował tym Bazarnik), może być zamieszanie w przypadku reklamacji.

 

Typowy markowy "kit pen". Stalówki są niezłe - obie, które miałem, oceniam trochę wyżej, niż np. Visconti (Bock).

[visvamitra]

Waldmanna nie miałem, ale to w linku bardzo mi się podoba.

[takitosen]

Dzięki za odpowiedź.

 

Ciężar akurat mi się spodobał, miałam kiedyś nawyk dociskania pióra / długopisu / ołówka do papieru, nawyk minął, ale przyzwyczajenie do ciężkich instrumentów zostało, bo rodzice zwalczali go, kupując mi ciężkie pióra i długopisy. Po założeniu skuwki na korpus czuję idealny balans, to właściwie był pierwszy moment, w którym poczułam, że mogę polubić to pióro.

 

Fakt, że jest gładkie, zwróciłam na to uwagę, zobaczę, jak z tym będzie...

 

Gwinty u mnie wcale nie są drobne. Zajrzałam na stronę Waldmanna i na zdjęciach obydwu modeli są tak samo drobne, tyle że w rzeczywistości moje Tango ma ich mniej i są szersze. Co jest dziwne, bo pióro zdecydowanie jest oryginalne - prezent oficjalny, wszystko inne na swoim miejscu.

Odkręcają się swobodnie.

 

Brak przedstawicielstwa zmartwił mnie, sprawdziłam od razu, bo te 10 lat gwarancji by się przydało, ale bez szczegółowych danych dotyczących zakupu nie zarejestruję pióra, a nie dostanę ich przecież od urzędu. Ech.

 

Pudełka zazdroszczę, swoje dostałam w dużym, za dużym, "oficjalnym" pudełku Waldmanna, które lepiej nadaje się do przechowywania pocztówek. Pocieszam się szmatką