Skocz do zawartości

Pióro wieczne wraca do łask?!


jwrzask

Polecane posty

Jedyna sytuacja, gdy nie da się zastąpić długopisu piórem to pisanie przez kalkę (czasem muszę w pracy). Inna sprawa, że często papier bywa kiepskawy i pióro mocno przebija, jak np. w wypełnianych co miesiąc przeze mnie ręcznie i piórem dokumentach księgowych :)

e. sowieckie AR3, tudzież sheaffer imperial II mają tak twarde, suche stalówki, ze idzie się ogarnąć nawet z dwiema kalkami. sam osobiście sprawdzałem.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • Odpowiedzi 249
  • Created
  • Ostatnia odpowiedź

Top Posters In This Topic

 

 

 

Jedyna sytuacja, gdy nie da się zastąpić długopisu piórem to pisanie przez kalkę (czasem muszę w pracy). Inna sprawa, że często papier bywa kiepskawy i pióro mocno przebija, jak np. w wypełnianych co miesiąc przeze mnie ręcznie i piórem dokumentach księgowych :)

 

 

 

eetam

 

...a manifold Pelikana np.

 

4545g.jpg

 

piotrek

Edytowano przez michalop
Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

No nie! Ja potem muszę to pisadło podać człowiekowi, żeby podpisał przez tę kalkę, a pióra, jak szczoteczki do zębów, nie pożycza się.

 

Też mam takie podejście, a właściwie na pewno - nie każde pożyczać i nie każdemu pożyczać ;) Niestety nie wszyscy rozumieją, że pióro to nie długopis. Osobiście nie mam nic przeciwko dania pióra komuś, kto:

a) wiem, że poszanuje (jak się upuści długopis na beton to nic się nie stanie, ale z pióro... :()

b) w miarę możliwości pisze podobnie jak ja.

Ostatnio nauczycielka wzięła ode mnie z ławki bez pytania jednego z najmilszych memu sercu Duke'ów i zaczęła coś sobie nim notować na kolanie trzymając stalówkę idealnie prostopadle do papieru, i to jeszcze "odwrotnie" do kierunku pisania i to jeszcze przyciskając dość mocno. Jakby to zrobił jakiś znajomy to by można było trzepnąć po łbie, a tak... Tylko siedzieć cicho i liczyć ciemne plamy latające przed oczami :D

Edytowano przez bosa
Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

[...]

Ostatnio nauczycielka wzięła ode mnie z ławki bez pytania jednego z najmilszych memu sercu Duke'ów i zaczęła coś sobie nim notować na kolanie trzymając stalówkę idealnie prostopadle do papieru, i to jeszcze "odwrotnie" do kierunku pisania i to jeszcze przyciskając dość mocno. Jakby to zrobił jakiś znajomy to by można było trzepnąć po łbie, a tak... Tylko siedzieć cicho i liczyć ciemne plamy latające przed oczami :D

 

Ja bym zwrócił uwagę ;) Nauczyciel też człowiek. 

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ostatnio nauczycielka wzięła ode mnie z ławki bez pytania jednego z najmilszych memu sercu Duke'ów i zaczęła coś sobie nim notować na kolanie trzymając stalówkę idealnie prostopadle do papieru, i to jeszcze "odwrotnie" do kierunku pisania i to jeszcze przyciskając dość mocno. Jakby to zrobił jakiś znajomy to by można było trzepnąć po łbie, a tak... Tylko siedzieć cicho i liczyć ciemne plamy latające przed oczami :D

No cóż, zabrakło świadomości i zwykłej kultury osobistej. :(:angry:  @Murio dobrze radzi moim zdaniem :)

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ostatnio nauczycielka wzięła ode mnie z ławki bez pytania jednego z najmilszych memu sercu Duke'ów i zaczęła coś sobie nim notować na kolanie trzymając stalówkę idealnie prostopadle do papieru, i to jeszcze "odwrotnie" do kierunku pisania i to jeszcze przyciskając dość mocno. Jakby to zrobił jakiś znajomy to by można było trzepnąć po łbie, a tak... Tylko siedzieć cicho i liczyć ciemne plamy latające przed oczami  :D

 

Nie ma szans żebym wtedy siedziała cicho :P Pewnie rzuciłabym tekstem w stylu "proszę oddać mi TO pióro, mogę pożyczyć długopis".

Moi znajomi już wiedzą, że nie należy dotykać moich piór po tym, jaką minę zrobiłam gdy kolega wykręcił cały zbiorniczek (na szczęście tylko niebieskiego Watermana) do skuwki mojego Pelikana.

 

Wśród moich znajomych na 10 osób cztery piszą piórem, całkiem niezły wynik.Ostatnio udało mi się do tego przekonać dwie następne, chociaż to raczej nie ja a ten wspomniany niebieski Pelikan.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jestem jedyną osobą w mojej firmie, która pisze piórem. Teraz wszyscy już przywykli do tego mojego, w ich mniemaniu, "dziwactwa", lecz na początku każdy reagował zaskoczeniem. Niektórzy nawet bali się chyba trochę przedziwnego artefaktu, tankowanego atramentem, bo kiedy pytali czy mam pożyczyć długopis na chwilę i podsuwałem pióro, to cofali ręce, mówiąc rzeczy z rodzaju: a, masz pióro, to nie będę ci nim pisał(a)/psuł(a). Kiedyś szefowa zapytała, nie ukrywając nawet głębokiego zdziwienia: przynosisz do pracy swoje własne pióro?!. Ale tak to jest w dobie, reklamowych długopisów. Ludzie traktują je jednorazowo. Biorą, zapisują kilka zdań, potem zastanawiając się, bawią się klipsem i wyłamują go, po czym ciskają zużyte pisadło do kosza i sięgają po następne. Ot, takie to czasy nastały, proszę ja was... ;)

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Mogę się założyć, że co najmniej połowa nauczycieli po usłyszeniu takiej odpowiedzi z ust ucznia solidnie by się wzięła za delikwenta na najbliższych kilku lekcjach. Swoją drogą nie wyobrażam sobie, żeby ktokolwiek z mojego "ciała pedagogicznego" wziął cokolwiek z mojej ławki, tym bardziej bez pytania...

 

Co do opróżniania zbiorniczków z atramentu - wciąż pamiętam swoją obawę, kiedy pierwszy raz wziąłem do szkoły dźwigienkowego Balance'a :)

 

 

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

U mnie raczej również nikt by nie wziął własnie dlatego, że jest to własność prywatna i nauczyciele wolą używać swojej. I kropka. Ponieważ jest to moja własność kupiona za moje, zarobione pieniądze (tylko mi nie mówcie, że uczniowie nie pracują! Na wakacje zawsze można coś znaleźć a praca rodziców tyle samo warta) to należy się temu poszanowanie. Na szczęście większość nauczycieli to jednak w porządku ludzie i zwykła prośba wystarczy. Co innego wziąć bez pozwolenia żeby sobie popatrzeć a co innego katować stalówkę, co nie? ;) Zaryzykowałabym nawet gdyby mnie to kosztowało jakąś naganę czy inną pałę do dziennika :P

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

 Zaryzykowałabym nawet gdyby mnie to kosztowało jakąś naganę czy inną pałę do dziennika :P

 

No widzisz, a mnie tylko przytkało.

 

Ja bym zwrócił uwagę. Nauczyciel też człowiek. 

 

Szybko oddała na szczęście ;)

 

... pióro jest przedmiotem bardzo osobistym...

 

No właśnie dla mnie chyba aż za bardzo :(

 

Co do opróżniania zbiorniczków z atramentu - wciąż pamiętam swoją obawę, kiedy pierwszy raz wziąłem do szkoły dźwigienkowego Balance'a.

 

Mnie się to na szczęście nigdy nie zdarzyło, nikt na to nie wpadł... JESZCZE.

 

 

Obserwacji ciąg dalszy: tylko jedna z moich nauczycielek pisze piórem, za to niepiórowa polonistka-wychowawczyni kiedyś zwróciła uwagę na moje inne pismo.

 

U mnie kilka nauczycielek pisze, jedna nawet trochę się zna. Zatankowane pióra czerwoniutkim atramentem wiecznie na posterunku.

Ale niestety tak się przyzwyczaili, że ja piszę piórem, że jak tylko widzą jakiś niepodpisany sprawdzian ciemnym atramentem pisany to mnie wołają od razu ^^ A ja zawsze podpisuję! Czasem na sprawdzianie nazwisko to jedyna informacja, której jestem pewna :roflmho:

Edytowano przez bosa
Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Na pióra ludzie potrafią różnie reagować. Najdziwniejsze co mnie spotkało, to okrzyk z czterech gardeł współpracowników: "Piór się nie pożycza", gdy chciałem pożyczyć pióro koleżance, w odpowiedzi na prośbę o urzyczenie długopisu.

 

Zwykle staram się mieć przy sobie jakieś pióro, które mogę pożyczyć nawet nieznanej osobie. Pilot 78G sprawdza się w tej roli znakomicie.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaryzykowałabym nawet gdyby mnie to kosztowało jakąś naganę czy inną pałę do dziennika :P

 

Z dziewczyną już ustaliłem, że jak będziemy mieli dziecko to ja będę chodził na wywiadówki ;) Bardzo szybko bym załatwił taką sprawę :) (niewinny uśmiech)

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

na spotkaniach pióra latają tam i nazad, jednak wśród ludzi z wyczuciem, nie mam drogich piór, ale podrzucam "do sprawdzenia", bo już słyszałam, że "pióra to tak grubo piszą i że chyba bym już nie umiała pisać czymś innym, niż długopisem", po krótkim romansie z Pilotem 78 (F) okazało się, że umiała :P

pożyczam i nawet daję dziecku mojemu chrzestnemu do pisania i sprawdzenia, ale komuś obcemu...? najpierw się przyglądam, jak trzyma długopis i jak pisze, takich koślawych sposobów dawno nie widziałam i pióra już by mi było szkoda.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Mogłabym dać swoje pióro do ręki osobie, która rozumie i docenia ten przedmiot, także komuś, kogo lubię. To jak z pożyczaniem książek. Zdarzyło mi się pożyczyć nowiutką książkę koleżance, która zwróciła mi ją pomazaną kredkami przez bachora. Takiej osobie w życiu nie dam pióra. Nawet potrzymać. :P

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dzieci to świetni testerzy wytrzymałości piór. Moja córka uwielbia pisać moimi piórami. Zwykle kończy się to wyjmowaniem włókien papieru spomiędzy skrzydełek stalówki :D

 

Tak, dzieciaki strasznie mocno przyciskają. Jeszcze tak śmiesznie czasem łapką trzymają jakby w pięści :D

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Z dziewczyną już ustaliłem, że jak będziemy mieli dziecko to ja będę chodził na wywiadówki ;)

Ciekawe, po ilu zebraniach powiedziałbyś: "dość, na następne idziesz jednak ty" ;)

 

Tak, dzieciaki strasznie mocno przyciskają. Jeszcze tak śmiesznie czasem łapką trzymają jakby w pięści :D

Mam jedną koleżankę trzymającą w ten sposób, czasem aż popatrzę z ciekawości, że tak też się da coś pisać.

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ciekawe, po ilu zebraniach powiedziałbyś: "dość, na następne idziesz jednak ty" ;)

 

Raczej po ilu przestaliby mnie zapraszać... :D

 

Jasne, że by mi się nie chciało. Ale to własne dziecko, inna sprawa niż jakiś "iksiński" z sąsiedztwa. Inaczej się na to patrzy - przynajmniej mi się tak wydaje ;) Zwłaszcza, że w swojej pracy mam często kontakt z matkami i - pewnie zabrzmi to seksistowsko - ale do pewnych zadań się jednak nie nadają :P Wywiadówki uważam za jedną z tych spraw, gdzie na wywiadówce trzeba stać murem za dzieciakiem (jakikolwiek szatan by to nie był), a ewentualną eksterminację szlabanowo-pasowniczą przeprowadzać już w domu, a nie przy towarzystwie połowy miasta (jedna wizyta matki u mnie, po wywiadówce, to pół osiedla postawione na nogi)  :P

Link do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gość
Odpowiedz...

×   Wklejony jako tekst z formatowaniem.   Wklej jako zwykły tekst

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Twój link będzie automatycznie osadzony.   Wyświetlać jako link

×   Twoja poprzednia zawartość została przywrócona.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz wkleić zdjęć bezpośrednio. Prześlij lub wstaw obrazy z adresu URL.


×
×
  • Utwórz nowe...