Parker Sonnet - czyli jak (chyba) zrobiłem interes życia...

[piter22]

... a przynajmniej miesiąca.

Wybrałem się dziś na targ staroci w poszukiwaniu fajnych piór. Czyli jak zwykle. Gdy myślałem, że niczego już nie znajdę, a po powrocie do domu pierwszą rzeczą będzie obłamanie zamarzniętych palców, zobaczyłem stragan, na którym wśród "Montblanców" i kilku innych piór leżał samotny Parker Sonnet. Po chwili namysłu, krytyki pogiętej stalówki i ogólnego kręcenia nosem, nabyłem pióro drogą kupna.

Ładny, nienadszarpnięty z zewnątrz zębem czasu Parker Sonnet. Na skuwce widnieje napis "Parker Sonnet France I"

Generalnie lubię stalowe pióra, ta stylistyka bardzo wpisuje się w mój gust. Jak dla mnie jest to pióro dość eleganckie, ale nie kłujące w oczy luksusami. Takie standardowe.

Niestety stan pióra nie wydawał się najlepszy. Zaschnięty atrament, przybrudzony korpus i skuwka, oraz pogięta stalówka spowodowały, że postanowiłem niczym opiekuńczy ojciec zająć się tym piórkiem.

Zacząłem od odmoczenia całej sekcji.

Po kilku zmianach wody, gdy stwierdziłem, że sekcja jest już w miarę oczyszczona, osuszyłem ją lekko...

Oraz przystąpiłem do delikatnego, acz stanowczego demontażu spływaka oraz stalówki.

Chyba się udało, ale trzeba znowu trochę pomoczyć całość...

Miejsce zbrodni.

Po odmoczeniu zespołu stalówki...

...przyszedł czas na zdjęcie jej ze spływaka.

Pfe pfe, brudasek. Po umyciu stalówki (spływak i sekcja zażywały w tym czasie kąpieli) przyszedł czas na wyprostowanie stalówki. Tu przed...

A tu po wymęczeniu.

Wiem, że nie jest to zrobione doskonale, ale zostanie poprawione po pewnym okresie pisania tym piórem. Poniżej stalówka, spływak i sekcja przygotowane do złożenia.

Stalówka osadzona na spływaku.

Oraz skręcona sekcja. Wypłukana i z wyprostowaną stalówką.

A tu demonstracja całości. Złożonej, wypucowanej i zainkowanej Watermanem Florida Blue

Cała zabawa zajęła relatywnie niewiele czasu. Mam nadzieję, że samo piórko będzie sprawowało się dobrze, a stalówka zostanie wyprostowana perfekcyjnie po pewnym czasie. Co do stalówki - czy w tej wersji jest ona wykonana ze złota, czy tylko złocona? Jak dla mnie pióro było genialnym interesem, gdyż zostało kupione za szesnaście złotych. Niemal zupełnie sprawne.

[Pan_Q]

Dobra robota piter

[piter22]

Dziękuję Wiesz coś może o tej stalówce?

[Nicpon]

Z tego co widzę to jest to Sonnet Flighter GT z 4 kwartału 1994 roku, z tego co się orientuje, jeżeli nie posiada on wyraźnych oznaczeń co do próby, to była to stalówka pozłacana 23 karatowym złotem. Zainspirowałeś mnie do zatankowania mojego sonneta ja mam wersję CT z 2001.

Edytowano Luty 24, 2013 przez Nicpon

[piter22]

To ciekawe, gdyż stalówka była niezwykle miękka przy prostowaniu...

[Alveryn]

Miękka, bo to dość cienka blaszka, a na czubku prawie płaska, więc łatwo się prostuje. Jeśli nigdzie nie masz oznaczenia próby złota (najczęściej w Sonnetach 18K/750), to jest to stal. Zresztą, zgodnie z tą wersją pióra i zdobieniami na stalówce.

Za 16 zł to rzeczywiście bardzo dobry interes. Kółko z przodu sekcji nie wygląda na odrapane, to dobrze.

Złote stalówki z tego okresu wyglądają tak, jak na poniższym zdjęciu; wersja jedno- i dwukolorowa:

Warto też rzucić okiem tutaj: http://penhome.co.uk/sonnetcatalogue.htm

Edytowano Luty 24, 2013 przez Alveryn

[Lepki]

gratuluję nabytku

[sheena777]

łał, chciałabym tak umieć przywracać pióra do życia.

[Lepki]

Może jakiś specjalista forumowy zrobiłby poradnik z prostowania stalówki? Czym, jak, jakieś patenty, jak generalnie rozebrać sekcję? Byłoby to niezwykle przydatne i ciekawe.

[Thay]

Przyznam, że nie do końca jestem przekonany, czy się w ogóle da. Sekcję rozbieramy zależnie od jej budowy, stalówek też nie klepie się w taki sam sposób, a już klejenie to cała wiedza (tajemna? ).

Tak, że nie wiem... Alverynie?

[piter22]

Klejenie to absolutnie tajemna wiedza. A klepanie stalówek... Ja to robię "na żywo". Robię jedno i w zależności od efektu kolejny krok

[Alveryn]

Czasem trzeba wygniatać, czasem "klepać", czasem trzeba sobie dorobić podpórkę do specyficznego kształtu stalówki. Nie ma jednej metody. Tylko próby i błędy.

[piter22]

Na początku głównie to drugie.

[wesola_pokahontas]

zawsze można pomęczyć kolegów z forum, wysłać im jakąś paczuszkę z zawartością, wynegocjować cenę, Oni się uczą i doskonalą umiejętności, a my laicy odzyskujemy sprawne pióra- lub w razie niepowodzenia nie

[piter22]

Może ktoś jest chętny wysłać mi taką paczuszkę? Za darmo, tylko po pokryciu wysyłki

[grzes405]

Może ktoś jest chętny wysłać mi taką paczuszkę? Za darmo, tylko po pokryciu wysyłki

Mogę Ci dostarczyć osobiście. Z tym, że stalówka nie pogięta, a skrzydełka są chyba za bardzo rozsunięte. Trzeba byłoby je "przysunąć" - jeżeli to możliwe.

Zakładam i akceptuję, że stalówka może nie przeżyć.