"Elaboratowe" Dzień dobry

[Arathai]

Wstęp (dla tych, którym się nudzi):
Jak to zwykle w bajkach bywa... 
Dawno, dawno temu była sobie mała dziewczynka, która chodziła sobie do szkoły podstawowej, gdzie pisać ją piórem uczono. Nie należała do słynnego grona Kaligrafów, więc z niecierpliwością czekała na ów magiczny moment, kiedy w jej dłoni pojawi się długopis - narzędzie pożądane, świadczące (po uprzednim zezwoleniu ciała pedagogicznego) o możliwości założenia prestiżowego kajeciku w jedną linię - mówiąc krótko - istny atrybut młodocianej,,dojrzałości''. Czas mijał w najlepsze, więc nie ma co się dziwić, że nasza bohaterka osiągnęła swój cel. Czy to aby koniec historii? Jak się zapewne domyślacie - nie. Wczesne lata nastoletnie przyniosły dla niej zupełnie nieoczekiwaną niespodziankę - starą obsadkę z powykrzywianymi Redisówkami, wygrzebaną gdzieś z ciemnych zakamarków własnego domu. W jednej chwili wspomnienia odżyły, gdy delikatnie maczając jedną z najcieńszych ostałych stalówek kreśliła niezgrabne linie i zawijasy. Tak, od tej chwili nic nie miało pozostać takie samo, mimo iż prosty zestaw kreślarski powrócił do szafki ojca, a marzenia o własnym piórku zatarły się w szarej rzeczywistości. Miesiące mijały, a tymczasem, niczego nieświadoma dziewczyna zdążyła nam znowu podrosnąć. Poproszona przez matkę o zrobienie zakupów w pobliskim papierniczym, ujrzała na wystawie sklepowej malutkie piórko w pandy. Było w nim coś innego, wyróżniającego je spośród znanych modeli dla dzieciaków. Niska cena wręcz prosiła się o zakup przedmiotu. - W sumie.. Dlaczego by się nie pobawić i nie powspominać starych, dobrych czasów? - pomyślała szybko nowa właścicielka chińczyka/japońca z kategorii no-name. Oto właśnie początek wspaniałej przygody, która przyprowadziła mnie aż tutaj.

Inne rzeczy, których nie musicie o mnie wiedzieć:

• w dzieciństwie miałam sporo szkolnych piór, ale w pamięć zapadł mi najbardziej czerwony Pelikan,
• Hińczyk/Japoniec ze wstępu służył mi aż do naturalnej śmierci, przez niego mam manię cienkiej kreski,
• tak, miałam ze dwa Zenithy Omega (oba z serii Metalic) i się ich nie wstydzę. Dobre woły robocze, gdyby nie fakt, że grubo pisały i trochę lały w skali subiektywnych, niecnych standardów,
• moje dłonie zmęczyły również trzy Herby 330 - tylko jeden egzemplarz się nadawał, a i on szybko pożegnał się ze służbą, gdyż atrament z niego samoistnie wyparowywał po kilku dniach nieużytku,
• nie lubię Parkerów, jednak nie przeszkodziło mi to w posiadaniu trzech egzemplarzy Vectora. Cóż za masochizm...,
• z tęsknoty za cieniutką linią kupiłam zaadoptowałam Hero 300, bo po co inwestować w porządniejszego Jinhao, Baoera albo chociaż Wing-Sunga? Na nieszczęście trafił się wadliwy egzemplarz...
• wspominałam, że Parkery nie są moją miłością? Aktualnie jedynym piórem, jakie mam jest... Parker IM. O dziwo, uwielbiam nim rysować i tylko rysować. Pisać niet, niet i jeszcze raz niet,
• wracając do Parkera IM => fantastycznie skarmia się na nim czarną smołę - atrament Hero. Kolorowe Pelikany zostawiam dla,,bardziej godnych" modeli,
• dysponowałam niegdyś własną obsadką i redisówkami, które wydałam, ponieważ lubię pisać ciągiem...,
• ... co oznacza, iż otrzymana na urodziny Zebra G musi poczekać na,,dawcę" organów  pracującego pod tłoczkiem lub nabojami,
• od czasu do czasu bazgrolę szklaną maczanką rodem z AliExpress,
• powyższe forum czytałam jeszcze w starej odsłonie (dinozaur ze mnie),

Dlaczego tu jestem?

Nadszedł czas na zmiany. Pora pożegnać się z tandetnymi budżetówkami i wejść na wyższy poziom. A kto mi w tym pomoże, jeśli nie WY?

[Wąsaty]

Witaj

Skoro czytasz to forum już tak długo, to z pewnością wypatrzyłaś sobie coś fajnego?

[Ziemniaczek]

Cześć!

Właściwie to tym powinnaś mnie witać, bo byłaś tu zdecydowanie szybciej niż ja i wiele innych użytkowników

Upatrzyłaś sobie coś ciekawego?

Zastanawia mnie to, że Omega lała. Przecież Omegi chorują na anemię podawania atramentu (każdego)... Przynajmniej moja, ale ja lubię tłuściutką krechę

[Gość]

Cześć

[alrun]

Dnia 14.08.2018 o 15:56, Arathai napisał:

z niecierpliwością czekała na ów magiczny moment, kiedy w jej dłoni pojawi się długopis - narzędzie pożądane, świadczące (po uprzednim zezwoleniu ciała pedagogicznego) o możliwości założenia prestiżowego kajeciku w jedną linię

Oh, pamiętam ten cudowny moment! Szkoda, że nauczyciele tak bardzo zachęcali do pisania długopisem. Witaj na forum :)

[kerad]

Ahoj

[ArielN]

Witaj na forum !

[-Mateusz-]

Witaj

I jak, poczyniłaś jakieś kroki w ilości posiadanych piór?  

[sady]

Ładnie piszesz..(stylowo znaczy się)

[dawid.w]

Cześć!

[empi]

Witam i pozdrawiam