andrut

Cześć wszystkim! Strasznie się cieszę, że tu trafiłem! Dotychczas byłem raczej sporadycznym i niezbyt świadomym użytkownikiem pióra wiecznego, którego dostałem niemal dekadę temu na urodziny. Teraz jednak strasznie się wkręciłem w temat i kolekcja zaczęła się powiększać. Wiecie jak to jest... Pozdrawiam!

Tak Mariux, zgadza się, bardzo ciekawe są te Sailory powstałe z kooperacji z Wancherem. Te przezroczyste kolorowe korpusy na prawdę robią wrażenie. Fajne jest to, że dzięki tym ciekawym kolorom żywicy takie klasyki jak Pro Gear czy 1911 zyskują coś niepowtarzalnego. Świetny jest też model Turquoise Blue - przezroczysty turkus ze złotymi zdobieniami, albo Mocha Brown - przezroczysty brąz też z gold trim. Jeśli ktoś by chciał je zobaczyć to mogę też wrzucić ich zdjęcia. Co do grubości kreski, to tak jak zauważyłeś ta stalówka to Extra-Fine więc linia będzie bardzo cienka. Nie mam żadnych p

A oto cały czarny Sailor LUSTER (1911L, 21K Fine) Nie zadzieraj z nim! 🙂

Mi się oba niesamowicie podobają. Na razie jeszcze zbieram na nie... Haha!

Rewelacja! Już gratulowalem, ale jeszcze raz nie zaszkodzi. Świetnie, Michał! Pióro przepiękne! Pozdrawiam i życzę dalszych sukcesów!

Piękne pióra, piękna kolekcja. Ja powoli zaczynam dojrzewać do Nakayi. ale myślę że jeszcze kilka innych zakupów czeka mnie wcześniej.

Sailor & Wancher - Professional Gear (Regular) - Hawaiian Ripe - 21K Extra Fine

Dzięki Tomek! W takim razie udaję się do lektury. 🙂 Znajoma ma Namisu Ixion i bardzo mi się podobał jak pokazywała. Zwłaszcza ta jej wersja tytanowa, bardzo przyjemna w dotyku. No i stalówki Bocka - bardzo lubię.

Takie właśnie odniosłem wrażenie. Bardzo mało lepki jest Nekoyanagi. Myślę, że to może dlatego ma w moim Pilocie większą tendencję do "railroadowania" niż np. poprzedni Iroshizuku Tsuki-Yo. Myślę, że właśnie z braku tej lepkości przy fleksie się za łatwo rozrywa. Przynajmniej tak sobie to tłumaczę. :-)

To srebrne piórko to chyba Namisu, nie? Jak się spisuje?

Topik, masz rację, dzisiaj jest już lepiej. Chyba byłem trochę niecierpliwy. 🙂 No ale jak tu nie być, jak się ma nowy atrament Sailora do wypróbowania.

Dzisiaj przyszedł mi Nekoyanagi. Na razie jedyne pióro do jakiego go zapałem to Pilot Custom Heritage 912 ze stalówką Falcon (FA). Z przykrością muszę powiedzieć, że się nie polubili. Na Rhodii niemalże nie da się pisać, przerywa jak skurczybyk. Jako tako daje radę na najtańszym papierze do drukarki bo wtedy dopiero ten papier zasysa i atrament jako tako płynie. Jutro spróbuję zalać do jakiegoś mokrego grubego pióra i mam nadzieję że będzie lepiej bo ta stalówka Falcon w ogóle nie jest kompatybilna z tym atramentem.

Moim zdaniem Iroshizuku Tsuki-Yo to jeden z najciekawszych niebieskich atramentów. Niemal każdy zwróci na niego uwagę.

Wielkie dzięki za ten post! Planuję zakup Aurory Black ze względu na jej sławę z bycia jedną z najczarniejszych czerni. No i jak zobaczyłem edycję jubileuszową to się zacząłem zastanawiać która tak na prawdę jest czarniejsza. Dzięki jeszcze raz! Pozdrawiam!