montero

Też uważam, że to cenna przestroga - dowód, że tak się może stać ni z tego ni z owego. Aż się przyjrzałem łączeniom w moim Kaweco

To IM-a robiono już w 1995? Ta linia jest późniejsza.

Zgadza się - 698, mój błąd.

I takie też miałem wrażenia po googlowaniu. W takim razie zaraz po przyjęciu wyroku od mechanika dokonam zakupu

Wing Sung 598! Ciężko myślę nad zakupem wersji Teal albo black. @visvamitra - jak Ci się ono sprawuje? Masz wersję stalówki soft fine?

Na alledrogo jest jeden niebieski

Czytałem już o tym kilkakrotnie. Rok temu kupiłem Sporta a dwa msc temu Studenta i nie widzę różnicy - oba dały mi popalić. Orientujesz się może jak to sprawdzić - czy w kupowanym egzemplarzu jest JoWo czy Bock?

Może nie byłbym aż tak radykalny w ocenie, ale generalnie się zgadzam. Chociaż na codzień piszę Kaweco Studentem, to przy pierwszej lepszej okazji finansowej zmienię go na coś innego. Sporta się już pozbyłem. O stalówkach w Kaweco mam bardzo złe zdanie - nie trafiłem jeszcze na taką, która pisze od razu - nad każda trzeba było pracować. O ile w przypadku Sporta za 80zł można z żalem powiedzieć - trudno, i tak taniocha. Ale te same stalówki są w DIA2 - piórze za 330zł. Dno!

Kurde, jedno z moich piórowych marzeń! Więcej szczegółów, bardzo prosimy! Może napiszesz recenzję z opisem możliwości tego patentu?

Ja miałem Mkę z Kaweco w Sporcie i Fkę w Studencie. W obu przypadkach baby bottom - w eMce bardziej, w F-ce mniej, więc bez delikatnego szlifu nie dało się pisać. Obie stalówki dość suche. do Mki straciłem cierpliwość i dałem kumplowi, który nie lubi mokrych piór. Do F-ki się zabrałem ostrzej - lekko rozszerzyłem skrzydełka, pogłębiłem kanaliki w spływaku i teraz jest znacznie lepiej. Stalówka się wyrabia, ale to ostatnie Kaweco jakie kupiłem, więcej z ich stalówkami nie chcę mieć do czynienia. To się pewnie wyda śmieszne, ale moja ulubiona stalówka to Fka w Parkerze 45 (stalowa) narzeczonej. Miodzio. Inna sprawa, że niewiele piór z wyższej półki miałem w rękach

Wspaniałe! Bardzo lubię tę post-Parkerowsko51 stylistykę. I vintage style na wielkim propsie. Ale też mam poważne obawy co do ceny - stalóweczka stalowa, a cena zapewne jak za złotą...

Może to głupie i oczywiste, ale Parker Blue Black? W moich piórach wygląda łudząco podobnie do Verdigisa, ale pokornie przyznaję - na atramentach się nie znam.

Dzięki za wyczerpującą, świetnie napisaną recenzję. Przeczytałem "od deski do deski" z przyjemnością. Z indyjskich piór miałem tylko Wality Airmail. Kiedy je kupowałem nie miałem bladego pojęcia co to jest - piston filler, zakręcane = biere. Smród był od początku, obecnie pióro leży nieużywane od 3 lat i śmierdzi chyba coraz gorzej. Wtedy na indyjskiej jakości się zawiodłem, ale może nie warto ich zupełnie skreślać... Takie przemyślenia swoją recenzją spowodowałeś

Czołem! Swojego Pelikana M200 bardzo dobrze wspominam (czemu [za] często daję wyraz w różnych postach). Baw się dobrze na forum.