akmac

Kiedyś może napiszę. Na szybko mogę powiedzieć tyle, że obecna cena tego modelu wynika przede wszystkim z jego wartości kolekcjonerskiej; same własności użytkowe, choć bez zarzutu, raczej nie uzasadniają wydawania aż takiej kwoty.

Takie też się jeszcze łapie, czy już za dużo czerwonego? Nie mogę być na spotkaniu, to chociaż próbuję nawiązać łączność nowy nabytkiem 😟

Zbierał pięćsetki, sześćsetki, pięćsetdwudziestki i siedemsetki? Trochę czasu mu to zajmie 😉

A dlaczego chcesz to kupować w Polsce? Koleś, który prowadzi linkowaną stronę od czasu do czasu sprzedaje toto na eBay-u.

Większy nie, cięższy (M215 ma w korpusie jakąś metalową koszulkę czy coś w tym stylu)

Tylko M400 old-style nie miałby tego złotego pierścienia na dole sekcji -- taki element mógłby występować w starej M600, ale wtedy też raczej z dwubarwną stalówką.

Caran d'Ache i Yard-O-Led (w trzech wersjach: HB, B i H).

Ale jak wszyscy zaczną tak robić, to pewnie działać przestanie

Najbardziej bałbym się raczej tego, czego się już naprawić nie da, tzn. degradacji celuloidu; z drugiej strony akurat taki problem byłoby już chyba widać na zdjęciach

AvantTV, m.in. o tej ofercie pisałem. BTW, dopiero teraz mi się przypomniało: stalówka SEF (Soft Extra-Fine, tak jak już napisał EZGeezer) występuje tylko w piórach z białymi wykończeniami. Ja swojego Falcona kupowałem z Japonii, od właśnie tego sprzedającego na eBay-u, który został podlinkowany powyżej -- tam wersji GT nie ma w sprzedaży (jest zdaje się przeznaczona wyłącznie na rynek amerykański).

Co do głównego wątku, to stalówka Falcona w wersji fabrycznej nie jest aż tak miękka, żeby fleksować bez świadomego działania ze strony piszącego. Już prędzej możesz mieć problem z grubością linii: SEF prowadzi się po kartce jak szpilka, czyli niezbyt przyjemnie; większe grubości pewnie nie będą już miały tego problemu.

Na Amazonie są po $152-155; do niedawna standardowa cena w większości sklepów wynosiła $144, musieli jakiś czas temu zrobić podwyżkę. Mówię oczywiście o wersji z plastiku.

Raczej odwrotnie: oryginalny materiał był zielony (zwróć uwagę, że koniec korpusu też ma taki kolor, a tam atrament nie bardzo mógł coś poplamić), ale odbarwił się na żółtobrązowo od związków siarki wydzielonych przez starzejący się gumowy zbiorniczek na atrament. To bardzo częsta przypadłość w piórach z celuloidu w jasnych kolorach.

W sumie marzec już się skończył, ale może spóźnialskiego nikt nie pogoni Na pierwszy rzut oka wyglądają identycznie... ... ale po zdjęciu skuwek pokazują się różnice: I na końcu dostajemy upragniony KoNtRaSt: Jedno jest tłokowe i cienko piszące, drugie na naboje i zostawia słusznej grubości linię.

Nie korzystałem dotąd z innych wyrobów tej marki oprócz zeszytów A4 na metalowej spirali, a one akurat (wszystkie trzy egzemplarze jakie mam pod ręką) są dumnie frankofońskie - tak jak pokazuje YAMAHAL.