Taka opowieść o negocjacjach

[jurher]

Niby nic, ale tak jakoś się miło poczułem wczoraj. Byłem na delegacji, za granicą. Rozmowa dotyczyła współpracy z pewnym podwykonawcą w obliczu nieoczekiwanych trudności. Obecny byłem ja, a ze strony niemieckiej klika osób z czego jeden supervisor na Europę Wsch. Oboje mamy notatniki, notujemy i oboje robimy to piórami... jako jedyni. Nie śmiałem (jako jedyny przedstawiciel z innego kraju) zbaczać w inne rejony pytając o pióro i pochodzenie. Pan dyrektor wyręczył mnie pytając w trakcie dyskusji merytorycznej o.... moje pióro.  Jakie to i że widzi i docenia, że jeszcze ktoś na tym świecie pisze piórem. Reszta nieco zamilkła i kilka zdań zamieniliśmy przekazując sobie swoje pisadła do prób, sprawdzając kolory atramentów itp. jak dzieci  Rozmowa potem zrobiła się bardziej... hmm..... merytoryczno współpracująca

 

Warto więc, jak widać, pisać piórem. Nie tylko to przyjemne ale bywa pomocne na przełamanie konwenansów.

 

pzdr

[visvamitra]

Dobra historia

[ArielN]

Oj tak . Byłem kiedyś w podobnej sytuacji. Miłe doświadczenia i realny wpływ piór (wspólnych zainteresowań) na zasady współpracy.

Dzięki za podzielenie się doświadczeniami, Jurher!

[Szymon]

Podobnie działa to z zegarkami na przykład. Rola tak zwanego "conversation piece" w tego typu sytuacjach jest często niedoceniana, a jednak taki przedmiot potrafi sporo zdziałać

[Mariux]

To prawda, kilka razy w trakcie rozmów z klientem, miałem okazję dyskutować też o piórach i zegarkach (moją kolejną pasją są zegarki mechaniczne). To jest zawsze miłe, gdy rozmówca ma podobne zainteresowania, takie negocjacje, czy też sprawy służbowe w moim przypadku zawsze kończyły się dobrze - pozytywnie załatwione sprawy.

Mam tylko jeden niedosyt, kiedyś prowadziłem kontrolę jednej firmy, podczas rozmowy z prezesem zauważyłem że nosi na ręce zegarek firmy Vacheron Constantin (wyższa półka czasomierzy), niestety nie miałem odwagi zapytać go o ten zegarek, do tej pory żałuję....