Przeszukaj forum
Pokazywanie wyników dla tagów 'Polskie pióra'.
Znaleziono 9 wyników
-
A oto prawdziwy rarytas. Udało mi się nakłonić Macieja Wardeckiego, naszego pen doctora, a za jego pośrednictwem Wandę Wardecką, do napisania dla PWF dziejów firmy Kawuska. Lektura obowiązkowa dla wszystkich miłośników wiecznych piór. Zresztą, oceńcie sami. HISTORIA FIRMY KAWUSKA Kawuska była pierwszą polska firmą produkującą wieczne pióra. Założył ją w Warszawie w 1895 roku Konrad Wasilewski. Nazwa pochodzi od pierwszych liter imienia i nazwiska założyciela i skrótu słowa spółka (s-ka) czyli KA-WU-SKA. Na początku firma mieściła się przy ulicy Płockiej 29. Wejście na rynek z piórami byłoby bardzo trudne, dlatego Kawuska zaczęła od przyborów biurowych takich jak pluskiewki, spinacze, zszywki, cyrkle, kałamarze, podstawki do piór i pieczęci, dziurkacze, stalówki do piór maczanych. Wysoka jakość i szeroki asortyment wyrobów oraz duże zapotrzebowanie na przybory biurowe pozwolił w ciągu zaledwie 6 lat podwoić kapitał zakładowy, wynoszący na starcie 30 tys. rubli, a zatrudnienie zwiększyć aż dziesięciokrotnie - z 20 do 200 osób. Bardzo duże unowocześnienie parku maszynowego pozwoliło na zwiększenie dynamiki rozwoju. W 1902 r. firma zatrudniała już 250 osób, kapitał zakładowy zwiększył się o kolejne 15 tys. rubli - czyli wynosił już 75 tysięcy - a roczny obrót wzrósł ze 120 tys. do 150 tysięcy rubli. Osiągnięcie tak wysokiego poziomu pozwoliło nie tylko na zaspokojenie rynku krajowego, ale również ekspansję - głównie na Wschód. Piszące piórami społeczeństwo rosyjskie było na tyle zamożne, że mogłoby kupować pióra zachodnie. Wysoka jakość wyrobów Kawuski zdecydowała, że to właśnie dla niej otworzył się rynek zbytu na Wschodzie. Pióra tej firmy były sprzedawane na terenie całej Rosji, a w miastach takich jak Moskwa. Kijów, Władywostok czy Odessa świadczyły o prestiżu właściciela. Bardzo wysoką jakość wyrobów Kawuska potwierdzała 25-letnia gwarancja, jaką firma dawała na wszystkie swoje pióra. Najbardziej skomplikowana była produkcja stalówek. Zwiększenie precyzji wykonania uzyskiwano dzięki coraz lepszym i nowocześniejszym maszynom, jednak ostateczne wykończenie należało do wysoko wykwalifikowanych rzemieślników. Każda stalówka po wykonaniu była testowana. W 1927 roku firma Kawuska wypuściła 10 tysięcy aukcji o wartości nominalnej 100 zł., co dało kwotę 1 miliona złotych kapitału zakładowego. Przy ulicy Elektoralnej 5 powstało biuro handlowe oraz punkt sprzedaży detalicznej o charakterze współczesnych butików, natomiast fabryka pozostała przy ul. Płockiej 29. Firma działała do wybuchu II Wojny Światowej. W ostatnim okresie w asortymencie wytwórni znajdowały się 4 rodzaje piór: Kawuska, Kawuska-Cristal, Eternum, Eternum-Julibeuszowe. Najwyższą klasę prezentowały pióra z nazwą firmy. Wszystkie rodzaje miały modele, różniące się kształtem i kolorami. Były pióra wzorzyste, gładkie i perliste (powierzchnia dawała wyjątkowy odblask). Niektóre rodzaje posiadały do 10 modeli. Pióra Kawuska i Kawuska-Cristal posiadały stalówkę wykonaną z 14-karatowego złota z końcówką utwardzoną stopem osmiridium, natomiast Eternum – stalówkę z 14-karatowego złota z końcówką irydową. Pióra napełniane były za pomocą przycisku, skręcania dumy pokrętłem na końcu korpusu. Najbardziej doskonałym rozwiązaniem były pióra napełniane tłokiem. Pióra męskie miały ok. 15,5 cm, damskie nieco mniej - ok. 12,5 cm. Produkowane były również pióra tzw. Combo, w których pióro wieczne w swoim korpusie posiadało również ołówek. Pióra przyciskowe po założeniu przedłużaczy mogły pełnić rolę piór gabinetowych, na biurko. Pióra produkowane były z 10 wielkościami stalówek, a w ramach tych wielkości z 8 grubościami linii: K, EF, F, M, B, BB, L, LB. Stalówka o grubości pisania K była specjalnie utwardzona i stosowana była do przebitek. Gdy potrzebne było uzyskanie większej ilości kopii, firma proponowała pióro Popular. Miało ono szklaną stalówkę, która pozwalała uzyskać 6 kopii. W 1939 roku najdroższe wieczne pióro firmy Kawuska - rodzaj Kawuska kosztowało 42,00 złote, najdroższy ołówek automatyczny – 12,00 złotych, natomiast najdroższy komplet oferowany był w cenie 48,00 złotych. Wanda Wardecka red. - Thay
-
Chciałbym zaprezentować Wam dość ciekawe piórko. Ciekawe, bo polskie. http://www.fotosik.p...947bda9110.html http://www.fotosik.p...9115425c37.html http://www.fotosik.p...af13c6fd55.html http://www.fotosik.p...c50a7c2667.html http://www.fotosik.p...dae205ab64.html http://www.fotosik.p...adf86ffb20.html Długopis z zestawu: http://www.fotosik.p...5408073f3b.html A tak INCO - Veritas wygląda w porównaniu z Watermanem Hemisphere: http://www.fotosik.p...6c6ef78431.html Mam nadzieję, że zdjęcia się wyświetlą... I od razu przepraszam za ich jakość.
-
Polskie pióra to nie tylko Kawuska czy Jubiler. To także całkiem spora produkcja średnich i małych firm czy spółdzielni. Znakomita większość tej produkcji już nie istnieje w pamięci użytkowników (pióra Smok, Józef Piątek, Gong oraz wiele innnych...) i ginie wyrzucana jako niepotrzebne "stare coś", często niskiej jakości, w złym stanie zachowania. Ginie część naszej historii... Przepraszam za ten nadmierny może patetyzm, ale gdy widzę z jaką obojętnością podchodzą do tematu kolekcjonerzy piór... Stąd apel - prośba. Na pchlich targach, giełdach i wszelkiej maści bazarach - zwróćmy uwagę na stare i te mniej stare pióra polskiej produkcji. Najczęściej są one do nabycia za grosze (oczywiście, nie mam tu na myśli Kawuski, czy Jubilera..). Od lewej: 1 - dwukolorowy push buton. Niewielkie, zgrabne pióro; 2 - słaba jakość zastosowanego bakelitu spowodowała, że pióro lekko "bananieje". System napełniania - na gumkę; 3 - kolejny push buton. Ciekawy, głęboki, bursztynowy kolor; 4 - bardzo eleganckie pióro ze złoconą stalówką. Aeomatic; 5 - polska odpowiedź na Parkera 51 :wink:. Wysoka jakość, dobre materiały, niezła stalówka. Aeromatic; 6 - ładne, czarne pióro w szare, nieregularne wzory. Aeromatic; 7 - pióro tłoczkowe, zgrabne, dobrze leżące w ręku; 8 - przecudnej urody pióro. Wspaniały wzór daje wrażenie ciepła; 9 - ciekawostka wśród polskich piór - lever filler. Sympatyczne; 10 - pióro na gumkę. Taki uproszczony aeromatic.; 11 - piston filler. Ciekawy pasiak; 13 - duże pióro, ze strzykawkowym systemem napełniania; 14 - kolory Pelikana, ale to kolejna strzykawka. Mało skomplikowane, ale efektywne; 15 - push buton. Zdecydowany, jaskrawy kolor, ale pióro słabo wytrzymuje upływ czasu; 16 (u góry, po lewej) - kolejne pióro, w którym za system napełniania służy prosta gumka bez żadnej osłony; 17 (u góry, po prawej) - bardzo proste pióro, napełniane krótką gumką osadzoną na końcu tulei; 18 (u dołu, po lewej) - popularne pióro z transparentną kapą; 18 (u dołu, po prawej) - pióro z ciekawym klipsem i pierścieniem z podwójnym giloszem. Na gumkę;
-
Syn Polaka i Holenderki budujący fabrykę przyrządów piśmienniczych w Zagrzebiu? Czemu nie... Jeśli ktoś jeszcze nie słyszał o Eduardzie Slavoljubju Penkali polecam stronkę www.penkala.net. i... Wikipedie A inni, wielcy, zapomniani, o polskich korzeniach? Poszukajmy ich! Ktokolwiek słyszał, ktokolwiek wie - niech pisze!
-
Przeglądając archiwa można znaleźć prawdziwe perełki: PIÓRA wieczne kupujcie, popsute reperujcie w firmie chrześcijańskiej — Ziembicki, Kraków, Marjacki 2. Cenników żądajcie, adres zapamiętajcie! 9145k Ilustrowany Kuryer Codzienny Kraków, piątek 1 września 1939 Nr 241., s. 24
-
Mierna jakość tworzywa, jeszcze gorsza stalówka KAWUSKI, czyli Omega 120: Polskie pióro Omega 120 Polskie pióro Omega 120 Polskie pióro Omega 120
-
Kiedyś już dyskutowaliśmy, ale pozwolę sobie przypomnieć, że kolejnym wyróżniającym się polskim piórem, o którego istnieniu wiemy, jest model Sonata. Opis: Pióro wieczne Sonata DWUKOLOROWA POZŁACANA STALÓWKA NA STANDARDOWE NABOJE DO PISANIA NA PAPIERZE WYKONANE Z CELULOIDU ELEMENTY METALOWE POZŁACANE DOSKONAŁA JAKOŚĆ PISANIA Dostępny na stronie: http://granit.com.pl...6,73,index.html
-
Dzięki uprzejmości pana Borysa możemy obejrzeć zdjęcia takiej oto Kawuski:
-
Ładne czy brzydkie, drogie czy tanie, ale zrobione przez Polaka. Tym, którzy nie widzieli polecam odwiedzić stronę: http://www.amberrex.pl/pioro.html Choćby z czystej ciekawości
